फेरी थोड़ा अग्गे खिसकणे ते बाद सै मुँआं रे भार पैईने, प्राथना करने लगया, “हे मेरे पिता, जे हुई सक्को तां माह पर ये दुख नीं औणे दे, तां बी तेढ़ा जे हऊँ चाँह तेढ़ा नीं, पर तियां जे तू चाँह तियां इ ओ।”
तिने तिन्हाजो गलाया, “तुहें इस तरिके ने प्राथना करा; ‘हे अहांरे पिता, तू स्वर्गा च बिराजमान आ; लोक तेरा आदर करो काँह्भई तू पवित्र परमेशर आ, तू संसारा रे सारे माहणुआं कने सारियां चीजां पर राज करो।