9 प्रभुये इक्की राति दर्शण देईने पौलुसा जो गलाया, “मत डर, बोल्ली जा कने चुप मत रै;
तित्थी पौलुसे राति जो इक दर्शण देख्या भई इक मकिदुनी प्रदेशा रा इक माहणु खढ़िरा कने तिसने विनती करीने गलाया राँ, “समुद्रा रे पार जाईने मकिदुनिया प्रदेशा च औआ, कने अहांरी मदद करा।”
काँह्भई हऊँ तेरे सौगी आ, कने कोई तेरे परा चढ़ाई करीने तेरा नुक्शान नीं करी सकदा; काँह्भई इस नगरा च बौहत सारे लोक ये तिन्हांजे माह पर विश्वास करना।”
तिस्सो देख्या भई सै मेरने गलाया राँ, ‘छोड़े करीने यरूशलेम ते झट निकल़ी जा; काँह्भई तिन्हां मेरे बारे च तेरी गवाही नीं मन्नणी।’
तिसा राति प्रभु यीशु तिसले आया कने खड़े हुईने गलाया, “हे पौलुस, हिम्मत रख; काँह्भई तेढ़ी जे तैं यरूशलेम च मेरी गवाही दित्ति, तेढ़ी तिज्जो रोम शहरा च बी गवाही देणे पौणी।”
दमिश्क नगरा च हनन्याह नौआं रा इक चेला था तिसने प्रभु यीशुये दर्शण देईने गलाया, “हनन्याह!” तिने गलाया, “हाँ प्रभु।”
क्या हऊँ अजाद माहणु निआं? क्या हऊँ प्रेरित निआं? क्या मैं यीशुये जो सै जे अहांरा प्रभु आ, नीं देख्या? क्या तुहें प्रभुये च मेरिया मेहणता रा नतीजा नींये?
पर तुहें खुद जाणाँ ये भई अहें पैहले फिलिप्पी शहरा च दुख भोगणे कने उपद्रव सैहणे ते बाद बी अहांरे परमेशरे येढ़ि हिम्मत दित्ति, भई अहें परमेशरा री खुशखबरी बड़े बरोधा रे उपरान्त बी तुहांजो सुणाई सक्को।