इस खातर शुरु तेई इन्हां सारियां गल्लां जो पूरी सावधानिया ने कने ठीक-ठाक जाँच पड़ताल़ करने ते बाद, मिन्जो ये ठीक लगया भई हऊँ बी इन्हांजो तेरे खातर बारी-बारी लिखुं।
पर शमौन, प्राथना च मैं तेरे खातर बिनती किति भई तेरा विश्वास टुटी नीं जाओ, इस खातर ताहली जे तू अपणे पापां ते मन फिराई ने मेरले वापस आई जाओ, ताहली अपणे भाईयां जो बी विश्वासा च मजबूत करयां।”
कने हरेक नगरा रे चेलयां रे मना जो मजबूत करदे रहे कने ये उपदेश देआं थे भई विश्वासा च बणीरे रौआ; कने ये बोलां थे, “अहांजो मते दुख सहीने परमेशरा रे राज्जा च जाणे मिलणा।”
ताहली जे अपुल्लोस कुरिन्थुस नगरा च था, तां पौलुस तिसा जगह जो छड्डिने फ्रूगिया कने गलातिया प्रदेशां च घुम्मी-फिरीने बाद बिच इफिसुस च आया। तित्थी सै किछ चेलयां ने मिलया तिन्हें बोल्या अहें विश्वासी ये
तियां जे अहें बोल्ली चुक्कीरे, तियां इ हऊँ हुण भीं बोलां, भई तुहें ग्रहण कित्ती रिया खुशखबरिया जो छड्डिने जे कोई होर खुशखबरी सुणावां, तां परमेशर तिस्सो सजा देओ।
कने अहें तिमुथियुस जो, सै जे मसीह रिया खुशखबरिया च अहांरा भाई आ कने परमेशरा रा सेवक आ, इस खातर तिस्सो तुहांले भेज्या भई सै तुहांजो मजबूत करने कने विश्वासा रे बारे च समझाई सक्को।
साथी विश्वासियो, अहें तुहांजो विनती कराँ ये भई सै जे विश्वासी आलसी ये तिन्हाजो सावधान करा, कायराँ जो हौंसला देआ, सै जे कमजोर ये तिन्हांरी मदद करा, कने सारयां खा सहनशीलता दस्सा।