विस्रामा रे दिन अहें नगरा रे फाटका ते बाहर नदिया रे कनारे येढ़ा समझीने गये भई तित्थी यहूदियां री प्राथना करने री जगह हुंगी, कने बैठीने सै जनानां जे तित्थी कट्ठियां हुई रियां थिआं, तिन्हांने गल्लां करने लगे।
ये लोक त थिस्सलुनीके नगरा रे यहूदियां ते खरे थे, कने तिन्हें दिल लाईने वचन ग्रहण कित्या, कने हर रोज पवित्रशास्त्रा च टोलदे रै भई ये गल्लां येढ़ियां इ हईयां की नीं।
पर तां जे थिस्सलुनीके नगरा रे यहूदी जाणीगे भई पौलुस बिरिया नगरा च बी परमेशरा रा वचन सुणाये राँ, तां तित्थी आईने बी लोकां जो भड़काणे कने हलचल मचाणे लगे।
आसिया रे अद्रमुत्तियुम नगरा रे इक्की जहाजा पर सै जे आसिया रे कनारे रियां जगहां च जाणे औल़ा था, चढ़ीने अहें अपणी यात्रा शुरु करी ती, कने अरिस्तर्खुस नौआं रा मकिदुनी प्रदेशा रे थिस्सलुनीके नगरा रा इक निवासी अहांने सौगी था।
पौलुस, सिलवानुस कने तिमुथियुस रिया तरफा ते थिस्सलुनीकियां रे विश्वासियां जो ये चिट्ठी; सै जे पिता परमेशर कने प्रभु यीशु मसीह चे, अनुग्रह कने शान्ति तुहांजो मिलदी रौ।
पर तुहें खुद जाणाँ ये भई अहें पैहले फिलिप्पी शहरा च दुख भोगणे कने उपद्रव सैहणे ते बाद बी अहांरे परमेशरे येढ़ि हिम्मत दित्ति, भई अहें परमेशरा री खुशखबरी बड़े बरोधा रे उपरान्त बी तुहांजो सुणाई सक्को।
काँह्भई देमास मिन्जो छड्डिने थिस्सलुनीके नगरा जो जाई चुक्कीरा, काँह्भई सै इस संसारा रिया चीजां जो प्रेम कराँ। क्रेसकेंस बी गलातिया प्रदेशा जो कने तीतुस दलमतिया प्रदेशा जो चलीगरे।