11 लोकें पौलुसा रा येढ़ा काम्म देखीने लुकाउनिया रिया भाषा च ऊच्चिया अवाज़ा च गलाया, “देबता माहणुआं रे रुपा च हुईने अहांले उतरी गरे।”
तां लोक बोल्ली उठे, “येत माहणुआं री नीं परमेशरा री अवाज़ इ।”
तिन्हें बरनबासा जो ज्यूस, कने पौलुसा जो हिरमेस गलाया काँह्भई सै गल्लां करने च माहिर थे।
तां सै ये गल्ल जाणीगे, कने लुकाउनिया प्रदेशा रे लुस्त्रा कने दिरबे नगराँ च, कने नेड़े-तेड़े रियां जगहां जो नट्ठीगे,
पर सै लोक इन्तजार करदे रै भई तिसजो सोजिश औणी या इकदम पईने मरी जाणा, पर तां जे सै मतिया देरा तका देखदे रै कने देख्या भई तिसरा किछ नुक्शान नीं हुया, तां अपणा बचार बदली ने गलाया, “ये तां कोई देबता।”
तित्थी सारे लोक, दोयो आम लोकें कने खास लोकें तिसरी गल्ल सुणी। सै बोलीराँ थे, “ये माहणु परमेशरा री महान सामर्थ इ।”