“हऊँ त तुहांजो तुहांरे मन बदलने खातर पाणिये ते बपतिस्मा देआं, पर तिस जे मेरते बाद प्रचार करने औणा, सै माहते जादा सामर्थी आ; कने हऊँ तिसरे मुकावले किछ बी नींआ, हऊँ इक्की सेवका रा सब्बीं ते छोट्टा काम्म तिस खातर करना चाऊँ, तां तिस बी लायक नींआ। तिस तुहांजो पवित्र आत्मा कने अग्गी ते बपतिस्मा देणा।
हऊँ त तिस्सो पछयाणदा बी नीं था, भई सै मसीह था, पर तिने जे मिन्जो पाणिये ते बपतिस्मा देणे जो भेज्जिरा, तिने इ माहने गलाया, ‘तिसरे ऊपर जे तू पवित्र आत्मा जो औंदे कने टिकदे देक्खो, सैई पवित्र आत्मा ते बपतिस्मा देणे औल़ा।’
हऊँ तुहांजो ये गल्लां इस खातर दस्यारां भई ताहली जे सै बगत औणा, तां जो किछ मैं इन्हां लोकां रे बारे च पैहले ते बोलीरा सै तुहांजो याद औणा। “शुरु ची मैं तुहांजो ये गल्लां नीं गलाईयां काँह्भई हऊँ तुहांजो सौगी था।
मेरे प्यारे मित्रो, हुण ये दुज्जी चिट्ठी सै जे हऊँ तुहांजो लिखिराँ। इन्हां दुईं चिट्ठियां च मैं तुहांजो तिन्हां गल्लां री याद दिलाई, तिन्हांजो जे तुहें पैहले तेई जाणाँ ये, ताकि ताहली जे तुहें मेरी लिखी रिया गल्लां जो याद कराँ ये, तां ये तुहांजो सही ढंगा ने सोचणे च मदद करगियां।