पर ताहली जे यूसुफ इस बारे च सोच्ची कराँ था, तां परमेशरा रा इक दूत सपने च तिसरे सामणे आया कने तिसने बोलणे लगया, “ओ यूसुफ! तू सै जे दाऊद राजे रे खानदाना ते आ, मरियमा जो अपणी घरा औल़ी बनाणे ते मत डर, काँह्भई सै बच्चा जे तिसारे पेट्टा चा सै पवित्र आत्मा रिया सामर्था ते आ।
पर ताहली जे सच्चाईया रा आत्मा औआं, तिस परमेशरा री हरेक सच्चाईया च तुहांरी अगुवाई करनी तिसरी जे तुहांजो जाणने री जरूरत इ, काँह्भई तिस अपणिया तरफा ते किछ नीं बोलणा, पर जो गल्लां सै परमेशरा ते सुणां तिस तुहांजो दसणियां, इस खातर तिस तुहांजो हुणे औल़ियां गल्लां हुणे ते पैहले दसणियां।
तां तिने तिन्हांजो अन्दरा जो सद्दीने तिन्हांरी सेवा किति। दुज्जे दिन तां जे सै तिन्हां सौगी गया, याफा नगरा रे विश्वासी भाईयां चते बी कई तिसने सौगी चलीगे।
तिने अहांजो दस्या, भई तिने इक्की स्वर्गदूता जो अपणे घरा च खढ़िरा देख्या तिने जे तिसने गलाया, ‘याफा च माहणु भेज्जीने शमौना जो तिस्सो जे पतरस बोलां ये, सद्दी ले।
तां जे सै उपवासा सौगी अराधना करया राँ थे, तां पवित्र आत्मे गलाया, “मेरे खातर बरनबास कने शाऊला जो तिसा सेवा खातर लग करा तिस खातर जे मैं तिन्हांजो चुणीरा।”
तां पतरसे बौहत बैहस हुणे ते बाद खड़े हुईने तिन्हांजो गलाया, “भाईयो, तुहें जाणाँ ये भई बौहत दिन पैहले परमेशरे तुहां चते मिन्जो चुणीलरा भई मेरे जरिये अन्यजातियां रे लोक खुशखबरी सुणीने विश्वास करो।
तुहें सानिया ने किसी भविष्यवाणी, किसी उपदेश यनि किसी येढ़िया चिट्ठिया ते अपणे मना च दुखी नीं हुयां कने मत डरयां तिसाजो जे अहांरे जरिये लिखिरा समझया जान्दा हो कने तिसच जे इस तरिके ने दस्या गया हो भई प्रभुये रे औणे रा दिन आई चुक्कीरा।