फेरी अन्द्रियास शमौना जो यीशुये ले ली आया, तिने शमौन्ना जो ध्यान्ना ने देख्या कने गलाया, “तू यूहन्ना रा मुण्डु शमौन आ: तू कैफा यनि पतरस रे नौआं ते पछयाणया जाणा।”
इस खातर किसी जो याफा नगर भेज्जीने शमौन्ना जो सद्दीलै, तिस्सो जे पतरस बी बोलां ये। सै समुद्रा रे कनारे, चमड़े रा काम्म करने औल़े शमौन रे घरें मैहमान आ।’
तां पतरसे बौहत बैहस हुणे ते बाद खड़े हुईने तिन्हांजो गलाया, “भाईयो, तुहें जाणाँ ये भई बौहत दिन पैहले परमेशरे तुहां चते मिन्जो चुणीलरा भई मेरे जरिये अन्यजातियां रे लोक खुशखबरी सुणीने विश्वास करो।