23 तां तिने तिन्हांजो अन्दरा जो सद्दीने तिन्हांरी सेवा किति। दुज्जे दिन तां जे सै तिन्हां सौगी गया, याफा नगरा रे विश्वासी भाईयां चते बी कई तिसने सौगी चलीगे।
तिन्हांई दिनां च पतरस भाईयां रे बिच सै जे तकरीवन इक सौ बीह माहणु थे, खड़ा हुईने बोलणे लगया,
इस खातर तां जे तुहें मिन्जो सदया तां बिणा किछ गलाये औणे री किति। हुण हऊँ पुच्छां भई मिन्जो किस कम्मां खातर सद्दीरा?”
तां मैं तेरे ला झट-पट लोक भेजे, कने तैं भला कित्या भई आई गया। हुण येत्थी अहें सब परमेशरा रे सामणे, भई जो किछ परमेशरे तेरने बोलीरा तिस्सो सुणीये।”
कने जितने यहूदी विश्वासी पतरसा ने सौगी आईरे थे, सै सब हैरान हुये भई अन्यजातियां परा बी पवित्र आत्मा रा दान मिलया राँ।
तां पवित्र आत्मे मिन्जो तिन्हांने बिणा शक कित्ते जाणे जो गलाया, कने छे भाई बी मेरे सौगी-सौगी आये; कने अहें तिस माहणुये रे घरा जो गये।
तित्थी ते किछ विश्वासी अहांरे औणे री खबर सुणीने सै अपियुस नगरा रे चौका कने तिन्न सराये तक अहांने भेंट करने जो आये, तिन्हांजो देखीने पौलुसे बौहत हौंसला पाईने परमेशरा रा धन्यवाद कित्या।
याफा नगरा च तबीता नामक विश्वासी थी। यूनानी भाषा च तिसारा नौं दोरकास था। सै बौहत सारे भले-भले काम्म कने मदद कराँ थी।
लुद्दा नगर याफा नगरा रे नेड़े था, चेलयां येढ़ा सुणीने भई पतरस त तित्थी इ हाया, दो माहणु भेज्जीने तिसने विनती किति, “अहांले औणे खातर देर मत करदा।”
पर ये गल्ल सारे याफा नगरा च फैलीगी; कने बौहतीं प्रभु यीशुये पर विश्वास कित्या।
काँह्भई सै जे ठीक आ सैई करना अहांरा मकसद आ, वल्कि प्रभुये रिया नज़राँ ची नीं पर दुज्यां लोकां रिया नज़राँ च बी।
अंजाण लोकां रा आदर करना नीं भूल्ला, काँह्भई येढ़ा करने रे जरिये किछ लोकें अनजाणे च स्वर्गदूतां रा आदर कित्तिरा।
बिणा शिकायत कित्ते इक्की दूये रा आदर-सत्कार करा।