तुहें काँह नीं समझदे भई मैं तुहांजो रोटियां रे बारे च नीं गलाया? पर मैं त तुहांजो फरीसियां कने सदूकियां रे धोखे ते चौकन्ना रैहणे जो गलाया था सै जे मलेड़े साई आ।”
हऊँ तुहांजो ये गल्लां इस खातर दस्यारां भई ताहली जे सै बगत औणा, तां जो किछ मैं इन्हां लोकां रे बारे च पैहले ते बोलीरा सै तुहांजो याद औणा। “शुरु ची मैं तुहांजो ये गल्लां नीं गलाईयां काँह्भई हऊँ तुहांजो सौगी था।
इस खातर अरे मेरे प्यारे साथी विश्वासियो, अपणे विश्वासा च मजबूत रौआ कने गल़त शिक्षां ते भरमाये नीं जाओ, कने प्रभुये रे कम्मा च हमेशा बधदे जाओ, काँह्भई तुहें जाणाँ ये भई तुहांरी मेहणत प्रभु च बेकार नीं।
पर हऊँ डराँ भई तियां जे शैताने सर्पा रे रुपा च अपणिया चतुराईया ने हव्वा जो बैहकाया था, तियां इ किति तुहांरे मना जो मसीह रे प्रति तुहांरिया ईमानदारिया कने पवित्रता जो दूर नीं करी दो।
तुहां चते जितने बी लोक व्यवस्था रा पालन करने रे जरिये परमेशरा रे सामणे धर्मी हुणे री कोशिश करया राँये, तुहें सारे मसीह ते लग ये कने परमेशरा रे अनुग्रह जो ग्रहण करने ते मना कित्तिरा।
हलाँकि हऊँ तुहांते दूर आ, पर तियां जे भई हऊँ तुहांरे सौगी इ हया, काँह्भई हऊँ तुहांरे बारे च सोचदा रैयां, कने हऊँ खुश आ भई तुहांजो तियां जे जीणा चाहिन्दा था तुहें तियां इ जीया कराँ ये कने मसीह च तुहांरा विश्वास मजबूत आ।
ध्यान रखा, भई कोई तुहांजो अपणे तिस संसारिक ज्ञाना च कने बेमतलब गल्लां च नीं फसाओ सै जे माहणुआं रियां बणाईरी रीतियाँ ते कने संसारा रिया आदी शिक्षा रे मुतावक त हाया, पर मसीह रे मुतावक निआं।
मेरे प्यारे मित्रो, हुण ये दुज्जी चिट्ठी सै जे हऊँ तुहांजो लिखिराँ। इन्हां दुईं चिट्ठियां च मैं तुहांजो तिन्हां गल्लां री याद दिलाई, तिन्हांजो जे तुहें पैहले तेई जाणाँ ये, ताकि ताहली जे तुहें मेरी लिखी रिया गल्लां जो याद कराँ ये, तां ये तुहांजो सही ढंगा ने सोचणे च मदद करगियां।
याद रख तू गिरने ते पैहले कित्ती था। पापां ते मन फिरा कने सैई कर सै जे तू पैहले कराँ था। जे तू मन नीं फिराँगा, तां मांह तेरले औणा कने तेरे दीपदान्ना जो तिसरिया जगह ते हटाई देणा।