“कने अगला सै सेवक आया तिने जे सोने रे सिक्कयां रियां दो थैलियां पाईयां थीं, तिने बी आईने बोल्या, ‘मालिक, तुहें मिन्जो निवेश करने रे खातर दो सोने रे सिक्कयां रियां दो थैलियां दित्तियां थिआं कने मैं ये दुगणियां करी तियां।’
ताहली जे तुहां छोट्टी ते छोट्टी गल्लां च विश्वास लायक रैहणा, तांई तुहें बड्डियां गल्लां च बी विश्वास लायक हुई सक्कां ये। जे तुहें छोट्टी गल्लां च धोखेवाजी करगे, तां तुहां बड्डिया जिम्मेवारिया च बी ईमानदार नीं हुई सकदे।
इसते इलावा इस सेवा रे कम्मां च कलीसियां रे विश्वासियें तिस्सो अहांरे सौगी यात्रा करने जो बी भेज्जिरा था। हुण ये सेवा अहें इस खातर कराँ ये भई प्रभुरी महिमा कने ये दसणे खातर भई अहें यरूशलेम नगरा च रैहणे औल़े विश्वासियां री मदद करने रे खातर उत्सुक ये।
जिस किसी जो परमेशरा रिया तरफा ते जो बी बरदान मिलीरा, तिस्सो तिस बरदान्ना रा इस्तेमाल दुज्यां री सेवा रे खातर करना चाहिन्दा। तिस्सो अपणे बरदान्ना जो परमेशरा रे अच्छे सेवका साई ठीक ढंगा ने इस्तेमाल करना चाहिन्दा।