सैई गल्ल त मैं तुहांजो लिखी थी, ताकि ताहली जे हऊँ तुहांले आऊं तां तिन्हाते जे मिन्जो खुशी मिलणी चाहिन्दी थी, तिन्हांते मिन्जो दुख नीं मिलो; काँह्भई तुहां सब्बीं च मेरा इसा गल्ला रा भरोसा भई मेरिया खुशिया ची तुहें सारे बी खुश हुणे।
तुहांरे खातर मैं तिसने सै गल्लां जे बढ़ी-चढ़ी ने कित्तियां थी, तिसरे खातर मिन्जो शर्मिन्दा नीं हुणे पैया; बल्कि अहें तियां जे तुहांजो सारा किछ सच्च-सच्च गलाया था, तियां इ तुहांरे बारे च अहांरा गर्व तीतुस रे सामणे सच्चा साबित हुया।
सै ताहली जे ये आद कराँ भई तुहें सारयां किस तरिके ने तिसरा हुक्म मन्नया कने डरा रे मारे थर-थर कम्बदे हुये तुहें तिस्सो कियां अपणाया तां तुहांरे प्रति तिसरा प्यार होर बी बधी जां।
अरे साथी विश्वासी, दुज्यां लोकां रे प्रति तेरे प्यारा रिया वजह ते हऊँ बौहत खुश आ कने मिन्जो बड़ी हिम्मत मिली, काँह्भई तैं परमेशरा रे लोकां जो बौहत खुश कित्या।
आखिर च हऊँ तुहांजो ये बोलणा चांह, तुहां सारयां जो इक मन हूणा चाहिन्दा, इक दूये रे प्रति सहानुभूति रखा कने इक दूये जो इक परिवारा रे सदस्या साई प्यार करा, कने इक दूये रे प्रति दयालु कने नम्र बणा।