9 सताये त जायें; पर त्यागे नीं जान्दे, अहें झुकाईरे त हाये, पर नाश नीं हुन्दे।
मेरी गलाई रियां गल्लां जो याद रखा भई ‘इक दास अपणे मालका ते बडा निआं।’ इस खातर जे तिन्हें मिन्जो सताया तां तिन्हां तुहांजो बी सताणा; जे तिन्हें मेरा उपदेश मन्नया, तां तिन्हां तुहांरियां गल्लां बी मनणियां।
किछ बी अहांजो मसीह रे प्यारा ते लग नीं करी सकदा। नां कलेश, या संकट, या अत्याचार, या नकाल़, या नंगापन, या जोखिम, या तलवार।
उदास लोकां जो तसल्ली देणे औल़े परमेशरे तीतुस जो येत्थी भेज्जीने अहांजो तसल्ली दित्ति।
असल च, जो बी मसीह यीशुये च भगतिया रा जीवन जीणा चांये सै सारे सताये जाणे।
अपणे जीवना जो धन-दौलता रे लालचा ते दूर रखा, कने जो किछ तुहांले आ तिस पर सन्तुष्ट रौ; काँह्भई परमेशरे खुद बोलीरा, “मांह तिज्जो कदीं मनीं छडणा, नां कदीं तिज्जो त्यागणा।”