ताहली जे पौलुस बोलणे जो त्यार इ था, तां गल्लियो येढ़ा यहूदियां ने गलाया, “हे यहूदियो, जे ये किछ अन्याय या दुष्ट गल्ल हुंदी, तां पक्का इ हऊँ तुहांरी सुणदा।
काँह्भई तंजे परमेशरा रे ज्ञाना रे मुतावक संसारे ज्ञाना ते परमेशरा जो नीं जाणया, तां परमेशरा जो ये खरा लगया भई इस प्रचारा रिया मूर्खता रे जरिये विश्वास करने औल़यां जो छुटकारा देओ।
कोई बी अप्पूँजो धोखा नीं देओ। जे तुहां चते कोई इस संसारा रियां गल्लां रे मुतावक अप्पूँजो ज्ञानी समझां, तां तिस्सो मूर्ख बणना चाहिन्दा ताकि सै ज्ञानी हुई सक्को।
इस संसारा रे लोक सोच्चां ये भई अहें मसीह रे खातर मूर्ख ये, पर तुहें सोच्चां ये भई तुहें मसीह च बुद्धिमान ये; बौहत लोक सोच्चां ये भई अहें निर्बल ये, पर तुहें सोच्चां ये भई तुहें बलवान ये, तुहौं लोक आदर दें, पर सै अहांरा निरादर कराँ ये।
तुहांजो लगां भई तुहें लोक तृप्त हुई चुक्कीरे, तुहें अमीर हुईगरे, तुहें अहांते बगैर राजे बणी चुक्कीरे; पर अच्छा हुंदा भई तुहें सच्चीजो राजा बणी जान्दे ताकि अहें बी तुहां सौगी राजा बणी जान्दे।
मिन्जो खुद शर्मिन्दा हुईने बोलणा पैईराँ भई अहें इस तरिके रा व्यवहार करने च बौहत जादा कमजोर ये। जे सै घमण्ड करी सक्कां ये, तां हऊँ बी घमण्ड करी सक्कां, पर ये करना मूर्खता इ।
जे कोई तुहांले आईने किसी दुज्जे यीशुये रा प्रचार करो तिसरा प्रचार जे अहें नीं कित्या, या कोई होर आत्मा तुहौं मिलो सै जे पैहले नीं मिलया था, या होर कोई खुशखबरी तिस्सो जे तुहें पैहले नीं मन्नया था, इन्हां सारियां शिक्षां जो ग्रहण करने च तुहें गल़त ये।
हऊँ मूर्खां साई नाटक करी रां, पर येढ़ा करने रे खातर मिन्जो तुहें मजबूर कित्या; तुहां लोकां जो मेरी सपारस करनी चाहिन्दी थी, हलाँकि हऊँ किछ निआं, पर तुहांरे तिन्हां महान प्रेरितां, ते हऊँ किसी बी तरिके ने छोट्टा निआं।