लूण खाणे च पाईने खाणे जो स्वादिष्ट बणां, पर जे लूणा रा स्वाद बिगड़ी जाओ, तां तिस्सो तुहें भीं ते इस्तेमाल लायक नीं बणाई सकदे; इक्की दूये सौगी तियां इ शांन्तिया ने रौआ तियां जे लूण खाणे च पाणे ते बाद मिली जां।”
हुण आखिर च मेरे साथी विश्वासियो, हऊँ तुहांते बिदा लेआं। अपणा व्यवहार ठीक रखा; तियां इ करदे रौआ तियां जे मैं करने जो गलाया; इक्को जेआ सोच्चा; शान्तिया ने रौआ; कने परमेशर सै जे शान्ति कने प्यार देआं तुहांजो सौगी रैहणा।
तुहांरे दिलां पर मसीह री शान्ति राज करो, काँह्भई तुहें सारे इक्की शरीरा रा हिस्सा ये; इस खातर इक्की दूये सौगी तुहें शाँतिया ने रैहणे रे खातर सद्दीरे। कने सदा परमेशरा रा धन्यवाद करदे रौआ।
साथी विश्वासियो, अहें तुहांजो विनती कराँ ये भई सै जे विश्वासी आलसी ये तिन्हाजो सावधान करा, कायराँ जो हौंसला देआ, सै जे कमजोर ये तिन्हांरी मदद करा, कने सारयां खा सहनशीलता दस्सा।
इस खातर तू ज्वानिया रिया बुरियां इच्छां ते दूर जा कने सै लोक जे साफ दिला ने प्रभुये जो पुकाराँ ये, तिन्हां सौगी मिलीने धार्मिकता, विश्वास, प्यार कने शान्तिया रे पिच्छे चल।