“यरूशलेम रे लोको! तुहें सैये सै जे भविष्यवक्तयां री हत्या कराँ ये, कने परमेशरा रे भेज्जीरे दूतां जो पत्थर माराँ ये। मैं कितणी बार चाहया भई तियां जे कोई कुकड़ी अपणयां चूजयां जो अपणे फंगा हेठ सम्भाल़ां इ, तियां इ मैं बी तेरे बच्चयां जो सम्भाल़णा चाया, पर तुहें लोकें नीं चाहया।
तां खुश कने मगन हुयां, काँह्भई तुहांरे खातर परमेशरे स्वर्गा च सै जे ईनाम रक्खीरा सै बौहत बड्डा। इस खातर भई लोकें तिन्हां भविष्यवक्तयां जो सै जे बौहत साल पैहले थे इयां इ सताईरा था।”
तिस यीशुये जो, सै जे परमेशरा री बणाई रिया योजना कने पैहले रे ज्ञाना रे मुतावक पकड़वाया गया, तुहें अर्धमियां रे हत्था ते तिस्सो क्रूसा पर चढ़वाई ने मारी दित्या।
तां तुहें सब होर सारे इस्राएली लोक जाणी लो भई नासरत रा रैहणे औल़े यीशु मसीह रे नौआं ते कित्या गैईरा। तिस यीशुये जो जे तुहें क्रूसा पर चढ़ाया था, पर परमेशरे तिसजो मूईरेयां चते ज्यूंदा कित्या। आज तिसरे इ नौआं रे जरिये ये माहणु तुहांरे सामणे भला-चंगा खढ़िरा।
मेरी कई यात्राँ रे दौरान मैं खतरनाक नदियां, खूँखार डाकुआं, खुद अपणयां लोकां, अन्यजातियां, नगराँ, गाँवां, समुद्राँ कने झूट्ठे विश्वासी भाईयां रे जख्मां रा सामना कित्या।