“देक्खा, ये मेरा सेबक आ, तिसजो जे मैं चुणीरा; ये मिन्जो प्यारा, हऊँ इसते बड़ा खुश आ: मांह अपणा ‘आत्मा’ इसरे बिच भेजणा, कने तिस सारयां देशां रे अन्यजातियां जो न्याय रा प्रचार करना।
तित्थी लोक खढ़ी ने ये सरा किछ देखदे रैये। मुखिये यीशुये रा मजाक चक्की ने बोलीराँ थे, “इने होरीं जो त बचाया। जे ये परमेशरा रा मसीह आ कने तिसरा चुणीरा, तां अप्पूँजो बचाओ।”
“हे भाईयो, जरूरी आ भई पवित्रशास्त्रा रा सै लेख पूरा हो सै जे पवित्र आत्मे दाऊद रे मुँआं ते यहूदा रे बारे च, पैहले ते गलाया था, सै जे यीशुये रे पकड़वाणे औल़यां रा अगुवा था।
सारा पवित्रशास्त्र परमेशरा री प्रेरणा ते रचया गईरा कने सै लोकां जो सच्चाईया री शिक्षा देणे, डांटणे, गल़तियां सुधारने च उपयोगी, कने धार्मिक जीवन जीणे खातर निर्देश देआं।
कने पवित्रशास्त्र बी बोलां, “येई पत्थर आ तिसते जे लोकां जो ठोकर लगां इ कने चट्टान तिन्हांजो थल्ले सट्टां इ।” तिन्हांजो ठोकर लगां इ, काँह्भई सै परमेशरा रे सन्देशा पर विश्वास नीं करदे, तिन्हांरे खातर ये परमेशरे तैह कित्या था।
तियां जे तिने अपणी सब चिट्ठियां च बी इन्हां गल्लां रे बारे च लिखिरा, तिन्हां चिट्ठियां च किछ गल्लां येढ़ियां इ तिन्हांजो समझी पाणा मुश्कल आ। अंजाण कने अस्थिर लोक तिन्हांरे मतलबा जो बगाड़ी देआंये तियां जे सै पवित्रशास्त्रा री होरी गल्लां सौगी बी कराँ ये, तिसते जे सै खुद अपणा इ नाश करी लें।