तां किछ लोक तिस पर थुकणे लगे, कोई तिसरा मुँह ढकणे लगे कने घसुन्ने मारने लगे, किछ तिसने बोलणे लगे, “जे तू इक भविष्यवक्ता, तां अहांजो दस्स भई तिज्जो किने मारया!” कने सपाहियें तिन्हें जे तिस्सो पकड़ीरा था थप्पड़ मारे।
कोई किसी च हमेशा गैहरी रुची लेन्दा रौओ, येत इक खरी गल्ल इ, पर ये किसी खरे खातर हूणा चाहिन्दा, कने सिर्फ तिस इ बगत नीं, ताहलियां तक जे हऊँ तुहां सौगी आ।
हुण मिन्जो तुहांरे जरिये भेज्जिरा सब किछ मिलीगरा कने ये बौहत जादा, काँह्भई ये सब इपफ्रदीतुस ल्याईरा कने मैं तिसजो ग्रहण कित्तिरा, सै सुख देणे औल़ी सुगन्ध कने ग्रहण करने लायक बलिदान्ना साई तिसते जे परमेशर खुश हुआं।
पर जे तुहें सही काम्म करने पर दुख सैयां ये, तां तुहांजो परमेशरा आशीष देणी, तियां जे यशायाह भविष्यवक्ते लिखिरा तियां करा, “तिन्हांरे डराणे ते मत डरा कने नां घबरावा।”