24 येई पवित्रशास्त्र बोलां, “हर इक माहणु घा साई आ कने तिसरी सारी खूबसूरती घा रे फूल्लां साई। घा सुक्की जां, कने फुल्ल झड़ी जांए,
इस खातर ताहली जे परमेशर जंगली पौध्यां जो, सै जे आज्ज ये, कने कल अग्गी च पाई दित्ते जाणे, येढ़ि सुन्दरता देआं, तां अरे भाईयो तुहांरा विश्वास इतणा कमजोर काँह, तुहांजो सै काँह नीं पैहनांगा?”
पर सच्चाई त येई भई तुहें नीं जाणदे भई कल क्या हूणा, तुहांरी जिन्दगी हाई कितणी? ये भापा साई सै जे थोड़ी देर दिस्सां इ फेरी गायब हुई जाईं।
ये संसार कने जो किछ इस चा तिसरी जे लोक लालसां कराँ ये, सै सारा किछ बड़ा जल्दी खत्म हुई जाणा, पर सै जे परमेशरा रिया इच्छा रे मुतावक जीआं, सै अमर हुई जां।