21 मैं तुहांजो इस खातर नीं लिखया, भई तुहें सच्चाईया जो नीं जाणदे, पर इस खातर भई तुहें सच्चाईया जो जाणाँ ये, भई कोई झूट्ठ सच्चाईया रिया तरफा ते नीं औंदा।
पिलातुसे तिस्सो गलाया, तां क्या तू राजा? यीशुये जबाब दित्या, “तू बोलां भई हऊँ राजा। हऊँ इस खातर पैदा हुईने संसारा च आया भई सच्चाईया रे बारे च सखाई सक्कूँ। सै माहणु जे सच्चाईया ने प्यार रक्खां ये सै मेरा बचन सुणां ये।”
तुहें अपणे पिता शैतान्ना री सन्तान ये कने अपणे पिता रियां इच्छां जो पूरा करना चाँये। सै त शुरु ते खूनी आ कने तिने कदीं सच्चाईया रा पक्ष नीं लेआ, काँह्भई सच्च तिसच हाया इ निआं। झूट्ठ बोलणा त तिसरे स्वाभावा ची हाया; काँह्भई सै झूट्ठा कने सारयां झूट्ठां जो जन्म देणे औल़ा पिता।
“मसीह च मेरे प्यारे साथी विश्वासियो, ये गल्ल तुहें जाणी लो, हर इक माहणु परमेशरा रे सच्चे बचना जो सुणने च दिलचस्पी दसणे औल़ा कने बोलणे च कने गुस्सा करने च धीमा हो।
ताहली जे अहें दुज्यां ने प्रेम कराँ ये तां अहां जाणना भई अहें सच्चाईया री सन्तान ये; कने तिसा गल्ला खातर जे अहांरा मन अहांजो दोष देंगा, तिस बारे च अहें परमेशरा रे सामणे अपणे दिलां जो हौंसला देई सकगे;
हलाँकि तुहें इन्हां सब्बीं गल्लां जो पैहले तेई जाणाँ ये, फेरी बी हऊँ तुहांजो आद दिलाणा चांह भई प्रभुये अपणयां लोकां जो मिस्र देशा रिया गुलामिया ते छुड़ाया, पर बाद बिच जितणयां लोकें तिस पर विश्वास नीं कित्या तिन्हां सारयां जो तिने नाश करित्या।