तिसा रोटिया खातर मेहणत नीं करा सै जे सड़ी जाईं, पर तिसा खातर मेहणत करा सै जे अनन्त जीवन देआं, सै जे माहणुये रे पुत्रा यनि मांह तुहांजो देणी; काँह्भई पिता यनि परमेशरे मिन्जो इ अधिकार दित्तिरा।”
जे तेरे साथी विश्वासिये जो तेरे खाणे रिया वजह ने नराजगी हुआं इ, तां तू तिसने प्यार नीं करदा काँह्भई तेरा काम्म ये दस्सां। तिसरे खातर जे मसीह मरया, तू अपणे खाणे रिया वजह ने तिसरे विश्वासा जो नीं तोड़।
हुण मूर्तियां रे सामणे बल़ि कित्ती रिया चीजां रे खाणे रे बारे च: अहें जाणाँ ये भई संसारा च मूर्तियां रा कोई अस्तित्व नींआ, कने इक्की जो छड्डिने होर कोई परमेशर निआं।