11 पर मेरे बोलणे रा मतलब ये था भई जे साथी विश्वासी कहलाणे औल़ा कोई, व्यभिचारी, लोभी, मूर्तीपूजक, निंध्या करने औल़ा, पियक्कड़, या धोखेबाज हो, तां येढ़े माहणुये सौगी रोटी तक बी नीं खायां।
जे सै तिन्हांरी बी नीं सुणो, तां कलीसिया च दस्सी दो, कने जे सै कलीसिया री बी नीं मन्नो, तां फेरी तू तिसने इयां बर्ताव कर तियां जे सै कोई पापी ओ या कर बसूलणे औल़ा ओ।
“अरे कपटी शास्त्रियो कने फरीसियो, तुहांरी सजा बौहत भयानक हूणी! काँह्भई तुहें लालची कने स्वार्थी ये, पर तुहें अप्पूँजो पवित्र होणे रा ढोंग रचां ये। इस खातर तुहें तिन्हां कौलियां कने थाल़ियां साई ये सै जे बाहरा ते साफ ये पर अन्दरा ते गन्दे।
“इस खातर अपणे बारे च सावधान हुई जावा! किति येढ़ा नीं हो भई मौज मस्ती, नशा कने इस संसारा रे फिक्रां ते तुहांरा मन व्यस्त हुईजो, कने माहणुये रे पुत्रा रा दिन अचानक तुहां पर इयां आईजो ताहली जे तुहौं तिसरी आशा नीं हो, तियां जे फन्दा इकदम पशुये जो फसाई लेआं।
तां हनन्याह उट्ठीने तिस घरा च गया तित्थी जे शाऊल था कने तिस पर अपणा हात्थ रखीने गलाया, “भाई शाऊल, प्रभु यीशु, सै जे तिस रस्ते च, तिसते जे तू आया तिज्जो दुस्या था, तिने इ मिन्जो भेजीरा भई तू फेरी भीं देखणे लगो कने पवित्र आत्मा ते पूरा भरी जाओ।”
इस खातर औआ अहें तिन्हां लोकां साई ठीक ढंगा ने व्यवहार करना शुरु करिये सै जे जोतिया च रैं कने अन्धकारा च नीं। कने तुहांजो हरेक किस्मा री नशाखोरी कने दुराचारा च शामिल नीं हूणा चाहिन्दा; कने तुहांजो इक्की दूये ने लड़ाई कने हिरख नीं करना चाहिन्दा।
हुण मेरे साथी विश्वासियो, हऊँ तुहांते विनती कराँ, भई तुहें सै जे शिक्षा लेई, तिसरे उलट तुहां च सै जे पंघोल़ पां कने दुज्जेयां रे विश्वासा जो बगाड़ां ये, तिन्हांते खबरदार हुई जावा कने तिन्हांते दूर रौआ।
पर जे अविश्वासी पति लग हूणा चाये, तां तिस्सो लग हुणे देओ, येढ़िया दशा च कोई बी विश्वासी मर्द या विश्वासी जनाना बन्धना च नींये; पर परमेशरे अहांजो मेल-मलापा खातर सद्दीरा।
काँह्भई याकूब रिया तरफा ते भेज्जीरे किछ लोकां रे पुज्जणे ते पैहले पतरस अन्यजातियां ने सौगी खां पीं था। पर ताहली जे सै लोक आये तां खतना कित्तिरे लोकां रे डरा रे मारे सै पिच्छे हटिग्या कने तिन्हाते कनारा करने लगया।
काँह्भई तुहें ये जाणाँ ये भई येढ़ा कोई बी माहणु सै जे दुराचारी आ, अपवित्र आ, या लालची आ (सै जे इक मूर्तिया री पूजा करने औल़े साई आ) मसीह रे कने परमेशरा रे राज्जा रा वारिस नीं बणी सकदा।
इस खातर सै किछ जे तुहां च संसारिक आ, तिसजो खत्म करी देआ, यनिके व्यभिचार, अपवित्रता, वासनां, बुरी इच्छां कने लालच सै जे मूर्तियां री पूजा करने रे बराबर आ,
अरे साथी विश्वासियो, अहें तुहांजो अपणे प्रभु यीशु मसीह रे अधिकारा ते हुक्म देआंये भई तुहें हरेक येढ़े विश्वासिये ते लग रौआ सै जे आलसी आ कने सै जे शिक्षा तिन्हें अहांते पाई तिसरे मुतावक नीं चलदे।
पर मेरले तेरे खलाफ किछ शकैतां इ : तेरे बिच किछ येढ़े लोक ये सै जे बिलाम भविष्यवक्ते रिया शिक्षा जो मन्नां ये; तिने जे राजा बालाक जो इस्राएलियां जो बेहकाणे खातर सखाया भई सै मूरतां पर चढ़ाईरा प्रसाद खाणे ते कने व्यभिचार करने ते पाप करो।
पर मिन्जो तेरे खलाफ ये शकैत इ : भई तू तिसा जनाना ईजेबेल जो अपणे बिच रैहणे देआं, सै जे अप्पूँजो भविष्यवक्तिन बोलां इ। कने सै अपणिया शिक्षा ते मेरे दास्सां जो व्यभिचार करने, कने मूर्तियां रे अग्गे चढ़ाईरे प्रसादा जो खाणा सखाई ने भरमांई।
पर डरपोकां, अविश्वासियां, घिनौनयां, हत्यारयां, व्यभिचारियां, जादूगराँ, मूर्तीपूजकां, कने सब्बीं झुट्ठयां रा हिस्सा तिसा नदिया च मिलणा, सै जे अग्गी कने गन्धका ते भखदी रैयांई: ये दुज्जी मौत इ।”