प्रभुये गलाया; “सै विश्वास लायक कने समझदार भण्डारी कुण हूणा, तिसरा मालक जे तिस्सो नोकराँ-चाकराँ पर मुखिया बणाईने घरा री रखवाल़ी करने कने ठीक बगता पर तिन्हांजो रोटी देणे री जिम्मेवारी सम्भाल़े।
इस खातर मैं तिमुथियुसा जो तुहांले भेज्जी राँ, सै जे मेरा प्यारा पुत्र कने प्रभुये च बफादार पुत्र आ। तिस तुहांजो मसीह च मेरा चरित्र याद दिलाणा, तियां जे हऊँ हर जगह हरेक कलीसिया च उपदेश देआं।
क्वारियाँ रे बारे च सै स्वाल जे तुहें पुच्छया था तिसरा जबाब हऊँ देणा चांह: प्रभुये रिया तरफा ते कोई हुक्म मिन्जो नीं मिलया, पर प्रभुये रिया दया ते बफादार हुणे रे नाते हऊँ अपणी राय देआं।
परमेशरा रे वचना जो अपणे फायदे खातर, तिसच मिलावट करीने बेचणे औल़े मते सारे दुज्जे लोकां साई अहें नींये। पर अहें त परमेशरा रे सामणे परमेशरा रिया तरफा ते भेज्जीरे माहणुआं रे बराबर मसीह च हुईने सच्चाईया ने बोलां ये।
पर अहें त शर्मनाक काम्म करने छड्डी तरे, अहें छल-कपट नीं करदे कने नांई परमेशरा रे बचनां च मिलावट कराँ ये। परमेशर अहांरा गवाह भई अहें सच्चाई बोलां ये, कने सै जे कोई ईमानदार आ तिन्हांजो ये पता।