19 काँह्भई इस संसारा रा ज्ञान परमेशरा रिया नज़राँ च मूर्खता इ, तियां जे पवित्रशास्त्रा च लिखिरा, “सै ज्ञानियां जो तिन्हांरी चतुराईया च फसाई देआं,”
फेरी भीं परिपक्व विश्वासियां च अहें ज्ञाना रा सन्देश सणवांयें, पर इस संसारा रे हाक्मां रा ज्ञान नीं; सै जे नाश हुणे औल़े;
अरे साथी विश्वासियो, मैं इन्हां गल्लां च तुहांरिया भलाईया रे खातर अपणी कने अपुल्लोसा री चर्चा इक उदाहरणा साई पेश कित्ती, ताकि तुहें लिखी रियां गल्लां रा मतलब अहांते सिक्खी सक्को, “लिखी रियां गल्लां ते बधीने जादा अग्गे नीं जाओ।” फेरी तुहां इक्की माहणुये पर घमण्ड नीं करना कने दुज्जे जो नीच नीं जाणना।
तां हुण ते अहौं बच्चे साई नीं रैहणा चाहिन्दा। अहें तिसा किश्तिया साई नींये सै जे समुद्रा रियां लहराँ सौगी इतखा-उतखा भटकीने रस्ता बदलदी रैईं। इसरा मतलब येआ भई चलाक कने छली लोक अहांजो अपणिया झुट्ठिया शिक्षां ते बैहकाई नीं सक्को।
येढ़े ज्ञाना रा स्रोत परमेशर नींआ, ये दुनियावी आ, शारीरिक कने शैतान्नी आ।