इन्हां गल्लां ते बाद सै माहणु यीशुये जो मन्दरा च मिलया कने तिस्सो गलाया, “देख, हुण तू त ठीक हुईग्या; इस खातर दोबारा पाप देक्खां करदा, नैत किति येढ़ा नीं ओ भई कोई इसते बड्डी मुश्कल तूह पर आई जाओ।”
कने काँह्भई तिन्हे परमेशरा जो पछयाणने ते मना करित्या, इस खातर परमेशरे तिन्हौं तिन्हांरे मूर्ख बचाराँ पर छड्डीत्या, कने सै येढ़े बुरे काम्म करने लगे सै जे तिन्हौं नीं करने चाहिन्दे थे।
इस खातर वगता जो समझीने ये करा। तुहें जाणाँ ये भई तुहांरे खातर अपणिया निन्दा ते जागणे रा बगत आई गरा, काँह्भई ताहली जे अहें विश्वास कित्या था, तिस वगता रे विचारा ने अहांरा छुटकारा हुण तिसते होर नेड़े आ।
पर सारे लोक ये नीं जाणदे। किछ लोक येढ़े सै जे हुण तक मूर्तियां ने जुड़ीरे कने सै ताहली जे येढ़ा खाणा खांये तां सै हुण बी ये समझां ये भई ये मूर्तियां रे सामणे बल़ि कित्तिरा खाणा, इस खातर सै ये समझां ये भई सै अशुद्ध हुईगरे, काँह्भई तिन्हांरी अन्तरात्मा कमजोर इ।