7 इस तरिके ने जे निर्जीव चिज़ां बी, तिन्हांते जे अवाज़ निकलां इ, तियां जे मुरली या बीण, जे इन्हांरे स्वराँ च भेद नीं हो तां सै जे बजाया जां, सै किंया पछयाणा जाणा?
काँह्भई सै तिन्हां बच्चयां साई ये सै जे किसी खाली जगह च बैठिरे रैंह कने इक्की दूये जो हक्कां पाईने बोलां ये: ‘अहें तुहांरे खातर ब्याह रे गीत गाये, पर तुहें त नच्चे इ नींये, अहें त रोणे रा गीत गाया, पर तुहें त रोये इ नींये।’