11 ताहली जे हऊँ बालक था, तां हऊँ बालकां साई बोलां था, बालका साई सोच्चां था, बालकां साई बाद-विवाद कराँ था। पर ताहली जे सयाणा हुईग्या तां बालकां रियां गल्लां छड्डी तियां।
हुण अहांजो शीशे च धुंधला जेआ दिखां, पर तिस बगत अहां आमणे-सामणे देखणा; इस बगत मेरा ज्ञान अधूरा, पर तिस बगत पूरी तरह पछयाणगा, तियां जे परमेशर मिन्जो पूरी तरह जाणाँ।
हऊँ ये बखान करगा: तदुआं तक जे इक बालक अपणे पिता रिया जायदाता रा वारस हूणा, पर तदुआं तक जे सै बालक आ सै इक्की दास्सा साई आ, हलाँकि सै सारियां चीजां रा स्वामी आ।