ताहली जे हऊँ बालक था, तां हऊँ बालकां साई बोलां था, बालका साई सोच्चां था, बालकां साई बाद-विवाद कराँ था। पर ताहली जे सयाणा हुईग्या तां बालकां रियां गल्लां छड्डी तियां।
हुण अहांजो शीशे च धुंधला जेआ दिखां, पर तिस बगत अहां आमणे-सामणे देखणा; इस बगत मेरा ज्ञान अधूरा, पर तिस बगत पूरी तरह पछयाणगा, तियां जे परमेशर मिन्जो पूरी तरह जाणाँ।
हऊँ ये दावा नीं कराँ भई ये सब हऊँ पैहले तेई करी चुक्कीरा या हऊँ पूरा इ सिद्ध हुई चुक्कीरा। पर हऊँ मसीह साई बणने रे खातर बौहत कोशिश करीराँ, तिसरे खातर जे तिने मिन्जो चुणीरा।