बिणा मलेड़े री रोटिया रे त्योहारा ते इक दिन पैहले यीशुये रे चेलयां नेड़े आई ने पुच्छया, “तुहें क्या चाँये भई अहें तेरे खाणे खातर फसह रिया धाम्मा री त्यारी किति जाईने करिये?”
हफ्ते रे पैहले दिन तां जे अहें प्रभु भोज्जा च शामिल होणे खातर कट्ठे हुये, तां पौलुसे तिस जे दुज्जे दिन चली जाणा था, तिन्हांने गल्लां कित्तियां; कने अधिया राति तका गल्लां करदा रैया।
सै कटोरा जे अहें प्रभु भोज्जा च इस्तेमाल कराँ ये कने तिस खातर जे अहें प्रभुये रा धन्यवाद कराँ ये: ताहली जे अहें तिस चते पीयें तां अहें मसीह रे खून्ना च सहभागी हुआं ये। कने रोटी सै जे अहें तोड़ां यें: ताहली जे अहें इसाजो खांये तां अहें मसीह रिया देहा च सहभागी हुआं ये।
हऊँ पौलुस, तुहांजो ये चिट्ठी लिखां कने हऊँ इक प्रेरित आ। हऊँ न माहणुआं रिया तरफा ते कने न माहणुआं रे जरिये चुणीरा, बल्कि यीशु मसीह कने परमेशर पिता रे जरिये चुणया गईरा, तिने जे मसीह यीशुये जो मूईरयां चते जिऊंदा कित्या।