13 दो नाःआ कता, भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, हनानाः उदुःतना, “ईंग एसाव अते बगरा, एकूबिंग दुलारतेरा।”
अनँयग एंगात सहे अपात, ईंग अते बगराय दुलारगेयता हाँयग होड़, ईंग जुकूर कोवाया। अरू ईंग अते बगरा, बेटात सहे बिटीते दुलारता हाँयग होड़ हों ईंग जुकूर कोनोवाया।
अपे भगवानराः कागदरे नाःआ कता मेरपे बछावगना जा, ओड़ाः तुला मिसतिरीकू ओरो बड़ाँवनेना, माःआनतेकू चलाः एंडातेरा, हनानाः दिरि जमा दिरिकून अते ननपाय दिरि होयानेना?
“तोनोंगीग होड़ ईंगरीग चेला बड़ाँः इदान दो ईंग अते आँयग एंगात, अपात, एरात, लइंकू, वपक बोपोहकूतेन, अजी मेमेसकूतेन अरू आँयग जीव हों बगरा अलोय दुलारगे। नाःआ इया मेरेय एचेय होले, हाँय ईंगरीग चेला ओरोय बड़ाँव अवेनेना।
अनँयगराः जीव बगराय दुलारता हाँय, अनँयग जीवे केड़े एंडा अटूता। मनदो नाःआ चउंदीसरे अनँयग जीव मेरेय दुलारगेता हाँय, ओरो टुटीगनेना हना जीवे पवाःता।