20 होड़कू अँननकूराः कसूरकूनकू सुदी अवे लगा भगवान नियमकूने एमेतेरा। मनदो होड़कूराः कसूर बनागरायान, हनामिन भगवान हँकुःआ होड़कू अरू बनागराय मयावातेडकुःआ,
हँकू वेगनेना दो मी घंटाकू बुतानेना हँकुःआ होड़कू मेमेड होड़ मेमेड होड़ लगा मी दिनराः बनीय एमेवातेडकुःआ।
ईंग बेगर गारबार होड़कू राः लगा कोवान, मनदो कसूर होड़कू राः लगायिंग वेगकिया। अपे भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हना कता नपायतेपे चिडुः, ईंग बलिदान मेरिंग चहाःतना, मनदो होड़कू सोगागोड होड़ेंगकू लगायिंग चहाःतना।”
ईंग बड़राम अयूम, नाँयग अइमी मुरुके कसूरतेरा। मनदो नाँयराः जमा कसूरिंग बराव एंडागोतेडा। हनालगा नाँय ईंग मुरुके दुलारगिंगतना। मनदो हुडिंग कसूर बराव एंडात होड़ हुनुडिंगे दुलारगींगता।”
इनिग होड़ इनिगगे लगा, अरू ञेड एएंडा लगा अरू लाय एएंडा लगाय वेगता। मनदो हँकू जीव पवाः लगायिंग वेगकिया अरू मुरुक बडे बगराकू पवाः।
ईंग मेरिंग वेगकुःआ अरू हँकू ओरोयिंग कतावाकेकिकुः दो, हँकू एचेरे कसूरराः बोझा ओरो दोहोकुःआ। मनदो नुँहू हँकू ओरोकू कता अवेतेरा, अले मेरले कसूरगरा माःआन।
होड़कू भगवानराः नियमकून जमालेःआ मेरकू मनाव अवेनतान अते भगवान डंडियावकूताय। मनदो नियमकून मेर दोहोन दो नियमकून टड़ावराः कता करा इया दोहोकुःआ?
भगवान मयावाडबूखन अबूराः कसूरे बराव एंडाकेरा दो, भगवान अबू अरूय मयावाबू लगा अबू कनासूरगोड ञवनता जा?
अपे नियम इयापे सलाःआ हना अते भगवान अपे मेरेय सडावगाडपेःआ, मनदो हाँय अपेय मयावाडपेखने सडावकेडपेःआ। हनालगा अपे अँननपेराः जीव, बेलूराः कसूर ओंगोल इया अलोपे सलाव ओवा।