3 मनदो अदोम एहूदाकू भगवानराः कता मेरकू बिसवासगाड, दो आम ईंगमे कतावातना, “भगवान आँयगराः जबान इया मेरेय एचेगरा जा?”
ओत अरू सेरमो टगाव जुवाःता, मनदो ईंगराः सरवन कहियो ओरो टगावनेना।”
अरू हाँय उडु-बुडूत होयानेन अते अबू जमाकूराः जीवरे मुनुरुक मयाबू पवावनेना।
मनदो मुरुक होड़कू नपाय सरवन मेरकू मनेवागाड। भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ एसयाह कतातेरा, ने परबू, इये अलेराः सरवनकू बिसवासकेरा?
भगवान होड़कू एमेवाकूता हना दहिन हाँय मेरेय गोः कुदागेता अरू भगवान सुनावकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू हाँय मेरेय लिड़िंगकूता।
दो अपे ओंगलेतना, इसराएल होड़कू बदीरे भगवान अनँयग जबाने टड़ाव एंडागोतेडा जा? बुरी। इसराएल होड़कू अते मुरुक होड़कू सतायरे भगवानरिकुःआ होड़कू कोवाकुःआ।
मनदो बिसवासगेता अबू जमाकू हुमू आह बेगर पता रेडतो अते परबूराः अगम जबड़ जंगरबू अटकारगेता। परबू सुद बिरुवा हवे अरू हाँय अते हना जंगर अरू बगरा बगरा अटकार घड़ीनबू बदलाव इदीनता, जेमहा अबू परबू बरोबइरबू होया जुवाः।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, ईसू मसी एचेरे अपेराः बिसवास नपाय बड़ियाड़ इदीनतना अरू अपे बगरापे दुलार होड़ेंग इदीनतना। हनालगा जमा बेला अपे बदीरे अलेके भगवान धनियाबादगेय लगा इदा अरू ननन इया एएचे हों नपाय इदा।
भगवान अनँयग आँयग मेरेय आड-बेकार अवेनता। हनालगा अबू बिसवासगेयीग होड़कू मेरबू दोहोन हों, हाँय बिसवासगेयीगे दोहोनता।
हँकुःआ होड़कू अयूमतेरा हना नपाय सरवन अबू हों अयूमकेराबू। हँकुःआ होड़कू हना सरवन अयूमतेडखन बिसवास घड़ीन अँनकूराः जीवरे मेरकू दोहोगाड। हनालगा हँकू अयूमतेरा हना सरवनते हँकूके तोनोंगाः नफा मेर होयागान।