3 ईसू मसी हों अनँयग ननायगुः लगा तोनोंगाः मेरेय एचेगाड, अरू नाःआ बदीरे भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, “ने भगवान, होड़कू आमकू एरांगवाता दो ईंग होंकू एरंगवायिंगता।”
मनदो चेला चेडदारतेन सुदा अरू तोनोंगीग सेवकिया आँयगरीग मालिक सुदा बरोबइरगुः दो हाँय संतोकगे लगा इदा। हँकुःआ होड़कू, ओड़ाः मालिकतुकू दरहा माःआनकू कतावायता दो, ओड़ाःरिकुःआ एटाः होड़कू चिला लगा मेरकू ओपताकेःआ?
हनते हाँय गुनमिन तोरेय सेनेडा अरू ओतरे तबेरनेनखन भगवान एचेरेय अरजीःआ, “ने अपांग, होया अवेन दो, नाःआ कटसियाराः दूर ईंग अतेम चलाःगोड। नान दो ईंगराः हिछा इया कोवान, मनदो अनमराः हिछा इया होयाः।”
हनते ईसू अरजी लगा अरू सेनेडखने अरजीतेरा, “ने अपांग, नाःआ कटसियाराः दूररे ईंगके सेन लगा इदान दो अनमराः ओंगोल इया होयाः।”
ईसू सुदा कुरूसरे ठोंकावतोकिन दोहोना हँकिनाः इनिग होड़किन होंकिन बेग-हतावातेरा।
ईंग, ईंग अपांगराः हुकुमकूनिंग मनाःता अरू हाँय सुदा ईंग अलार-दुलारगोड ञवनता, हनन इया अपे ईंगराः हुकुमकूनपे मनाः दो अपेयिंग अलार-दुलारगोड ञवनता।
तोनोंगीग होड़ नुँहू वरी मेरेय एचेगरा हना बुता ईंग हँकू तलारे मेरिंग एचेकेः दो, हँकू एचेरे कसूरराः बोझा ओरो होयाकुःआ। मनदो हँकू ईंग अरू ईंगराः बुताकू ञेलकेरा अरू ईंग अरू ईंग अपांग बनरकू हिनइस-बिनइसवारा।
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंगे वारकेरा हाँयराः ओंगोल इयायिंग सेन अरू बुतायिंग बुता पुराव। ननानाः हवे ईंगराः जोम जिनिस।
“ईंग इनिंग ईंगते तोनोंगाः मेरिंग एचे अवेयता। ईंग भगवान अगीतेयिंग अयुमेता हनन इयायिंग फड़ियावकूता। ईंग इनिंग ओंगोल इया एचेय लगा मेरिंग चहाःतना, मनदो भगवान ईंगे वारकेरा, अरू हाँयराः ओंगोल इया एचेय लगायिंग चहाःतना। हनालगा ईंगराः फनड़ियाव सताय इदा।”
हनालगा अपांग भगवान ईंग एचेरेय जिमाःकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू ईंग एचेरेकू वेगता अरू हँकू तोनोंग बेला मेरिंग कुदाकूता।
ईंगे वारकेरा, हाँय ईंग सुदा इदानिया। हाँय मंजूरवाता हना बुता सगर सइटिंग बुतागोड ञवनता। हनालगा हाँय ईंग, एकला मेरेय अड़ाःगींगता।”
अपे सुसुदीतना अबूरीग परबू ईसू मसी मयावाडबुःआ। हाँय सेरमो देसरे गिरहते दोहोन हों हाँय अपे लगाय गरीबयान, जेमहा हाँय गरीबगुः अते अपे भगवान बदीरेपे गिरहत जुवाः।
ईसू मसीराः लूर-नेवन दोहोना हनन इया, अपेराः लूर-नेवन हों होयाः लगा इदा।
हाँय मनुवा इयाय दोहोना, अरू अनँयग आँयग हुडिंगे बड़ाँवनेनखन कुरूसरे गुजुः वरी हों भगवानराः जमा कताय मनावनेना।