9 तोनोंगीग मेड अंजउड़ी अलोपे दुलारगेय; बेलूर कताकूनपे हिनइस-बिनइसवा अरू नपायपे एचेगोड ञवन।
दो जूदा ईसू एचेरे ओहेन सेनेडखने कतातेड, “ने रबबी, सलाम सलाम”, अरू हाँये अंजोडतेरा।
(हाँय नाःआ कता गरीबगोडकू बदीरे ओंगोल दोहोकेडखन मेरेय कतागाड, मनदो हाँय इनिग होड़े दोहोना अरू मूक चेलाकूराः बगली हाँय एचेरे दोहोना। जेमिन ढिबुवाकूनकू सोलोंगा हना हाँय उडुंग इनिगगेःआ।)
हाँय हंडा सोदोरनेनखन भगवानराः मया हँकुःआ होड़कू एचेरे ञेलतेडखन मुरुके बहालयान। अरू हँकू जमा इंदरीते परबू ईसू एचेरे बिसवास हड़ाःगोड ञवनकू लगाय कता बहालगोतेडकू।
नाःआ जमा अले जीवरे होयानेना। हनारे हों अले सुद जीवले जियाःआ, अरू भगवानराः सरवनले ओंगोल बुझाःआ अरू सहाव घड़ीन सुधा होड़कूले दोहोना। अले एचेरे सुद बिरुवा दोहोनता अरू सतायते होड़कूले दुलारा।
ईंग अपे मेरिंग हुकुमवापेतना, मनदो एटाः कलसियारिकुःआ होड़कू बिहिरीकू एमे लगा ओसताज इदानकुःआ अरू हनानाः बिहिरी एमे बदीरे अपेराः दुलार सताय इदा जा कोवान हना अउल-तउलगे लगा नाःआ इयायिंग कतायतना।
अले भगवानराः नपाय सरवन तोनोंगाः गारबारते सहे बेलूर ओंगोलते सहे अडिगपे लगा मेरले परसारगरा।
तोनोंगीग अपे सुदा बेलूरे एचेय दो, हान इया अपे बदला अहापे कुदागे। मनदो अपे जमा बेला बिसवासी होड़कू लगा अरू एटाः होड़कू नपाय एचेगोड ञवन लगा ओसताजपे दोहोन।
मनदो होड़कू कतायतना हना जमा बड़रापे जास अरू ननपाय इदा हनापे मनाः।
बिसवासी होड़कू सुद इंदरीते, नपाय ओंगोलते अरू बेगर गारबारराः बिसवासते दुलार होड़ेंग लगाले हुकुमवाकूतना।
आम सताय कताम मंजूरवाता अरू बेलूर कताम हिनइस-बिनइसवाता। हनालगा भगवान, अनमरीग भगवान, बनाहालते सुनावकेडमेखन आमरिकुःआ सउंगताकूताम अते राजाय बड़ाँवकेडमेःआ।”
जमा होड़कू सुदा हेल-मेलपे दोहोन लगा अरू सुद जीव जियाः लगा जमालेःआपे कुरनिसगोड ञवन। सुद जीव मेरकू जियाःता हँकुःआ होड़कू भगवान कहियो ओरोकू ञेल अवेतिरिया।
मनदो भगवान अबू लगाय एमेयता हना कनहूनते मी होड़ सुद अरू सलसतिया होड़े बड़ाँःता। हाँय सोगायीग होड़े दोहोनता अरू एटाः होड़कूराः कताय मनाःता। हाँय मयादार अरू बेगर गारबारराः बिसवास अरू बेगर पाचपटी सुदा नपाय बुता एचे लगा हों मंजूरे दोहोनता।
अपे सताय कता मनावकेडखन अपेराः जीवपे सुदकेरा, जेमहा अपे अँननपे सतायते अपेराः इनिंदरी इंदरीते अरूपे अलार-दुलार होड़ेंग।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, “अपे एटाः होड़कूपे दुलार दो, हँकूराः मुरुक कसूरकूनतेपे कता बनसावकूता।” हनालगा अपे नाःआ मनइद कता इया अँननपे अपे इनिंदरी इंदरीते अलार-दुलार होड़ेंग ञवनपे।