19 भगवानराः कागदरे परबू कतायतना, बदला कुदाय लगा ईंग इदानिंगा, अरू इनिंग बदलायिंग कुदायता। हनालगा ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे अँननपे अपे बदला कुदाय लगा ओंगोल दोहोकेडखन अलोपे दिरुवागोड ञवन।
मनदो अपे ईंगपे अयूम, तोनोंगीग अपे सुदा बेलूरे एचेय दो हाँयग होड़ सुदा हनन इया बदला अहापे एचे कुदागेय। मनदो तोनोंगीग अपेराः खउना गलूय चपाड़ दो, हाँय दिरही गलू होँपे उदुःगोड।
अपेकू संतावता हँकुःआ होड़कू अहापे सती-सरापकू मनदो भगवान हँकूराः जीव-जहन नपायगेय लगापे अरजीगोड ञवन।
बेनेलूरकू एचेयता हँकुःआ होड़कू लगा अपे हों बेलूर एचेकेडखन बदला अहापे कुदाय। मनदो जमा होड़कू मान मरजइतगे इयाःआ बुताकूनपे एचेगोड ञवन।
अपेराः जीवरे नफा होयाः लगा हँकू भगवानरिकुःआ सेवकिया होड़कू इयाय सुनाव दोहोकेडकुःआ। मनदो अपे बेलूर बुताकूनपे एचे दो, हँकू भगवान अगीते अपे डंडियावपे लगा हातपातकू पवावकिया। हनालगा अपे हँकू सुदापे बोर।
अरू कलउ अपे एचे कसूरपे लगा दाव अहापे एमेवाय।
नाःआ बड़रारे तोनोंगीग होड़ अनँयग बिसवासी वगत अडिगकेडखन हाँयरीग अइमी सुदा अहाय कसूरगे। अले मड़ंगरेले सेतावतेडपेःआ हना इया, नाःआ इयाकू एचेयता हँकुःआ होड़कू परबू भगवान डंडियावकूता।
सिकंदर ञावीग टठेर ईंग लगा मुरुके कटसियानेना। अरू हना बदला परबू हाँये एमेवायता।
अबू सुसुदीतना, भगवान कताकेरा, “बदला कुदाय लगा ईंग इदानिंगा अरू इनिंग बदलायिंग कुदायता।” अरू नाःआ हों सुसुदीतनाबू, “भगवान अनँयगरिकुःआ होड़कूय फड़ियावता।”