9 पहाड़ अते उतराः मेला हाँय हँकू एचेरेय हुकुमतेरा, “मनुवारीग बेटात गोएगतो होड़कू अते अरीने जियाव रिमुः वरी, अपे नाःआ कता तोनोंगीग एचेरे अहापे कताय।”
हाँय तोनोंयग सुदा ओरोय कड़ीगनेना अरू ओरोय खिररीनेना, अरू हाँयराः अरो दूररे तोनोंगीग ओरोकू अयूमतेरा।
एवना पेय दिन अरू पेय रइत मरंग हँकूराः दोंगे पेंदारेय दोहोना। हनन इया मनुवारीग बेटात पेय दिन अरू पेय रइत ओत पेंदारेय दोहोनता।
हना वरीते ईसू अनँयग चेलाकूतेने कता उदुःआ, “ईंग एरुसलेम सहररे सेन लगा इदा अरू एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू, मरंग पुजउरीकू अरू नियम चेडदार होड़कू मुरुककू संतावगींगता अरूकू ञेड एंडागोडिंगता। मनदो ईंग पेय दिनरेयिंग जियाव रिमुःता।”
अरूकू कताया, “हाँयग अडिग होड़ जीयत दोहोन मेला नाःआ इयाय कतातेरा माःआनले उहियारगेतना, पेय दिन तयोमरेयिंग जियाव रिमुःता, माःआन।
हनते ईसू हाँय एचेरेय कताया, “नाःआ कता आम तोनोंगीग एचेरे अलोम बड़रा। मनदो आम पुजउरी एचेरे सेनेकियानखन एचे जासगुःमे, अरू आम सुद होयाः लगा मोसेस हुकुमकेरा, हना नियम इया बलिदानमे देगगे, जेमहा जमा होड़कू सुदीगोड, आम नपाययना, माःआन।”
हनते हाँय हँकू एचेरे हुकुमवाडखने कतातेरा, “नाःआ कता तोनोंगीग एचेरे अपे अहापे उदगे”, अरूय कताय, “नाँय जोम लगा कहिसाः एमेवायपे।”
दो ईसू होड़कू एचेरेय कतातेड, “नंडा होयाकिया हना अपे तोनोंगीग एचेरे अलोपे उदुःगे।” मनदो ईसू अलोपे कताय माःआने कतातेरा, हिनिनमिन अरूकू कता उदुः होड़ेंगा।
दो हँकुःआ पेनेय चेलाकू नाःआ कताकू अयूम सोलोंग दोहोतेरा अरू अँननकू अँकू कता होड़ेंगा, “गोएगतो अते जियाव रिमुःराः मतलोब चिला हवे?”
ञेनेल ञेल हँकू चइरो गतरकू ञेलतेरा अरू ईसू एनेकला हंडाय दोहोना।
हाँय कताया, “भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, मसी कटसिया सहावकेडखने गुजुःता अरू पेय दिनरेय जियाव रिमुःता।
भगवानराः बड़रा अयूमतेडखन हना तयोमरे पतरस, एहुना अरू एकूब ञेलेया, ईसू मिनी होड़े दोहोना। अरू हँकुःआ होड़कू नाःआ कता मुरुक दिन वरी तोनोंगीग एचेरे मेरकू कतागाड।