42 ईंग एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू अते हुडिंगीग होड़ होंय एचे कसूरगेयता, हाँयग होड़राः होटोःरे जंता इया मरंग दिरि तोलकिरिगखन समुंदररे तेनेके बोलोगोडेय, हना ननपाय इदा।
मनदो अलंग अते हँकूके तोनोंग इयाःआ हलकाइन अलो होयाः लगा आम हुडिंग समुंदर धरीरे सेनेकियानखन बनसीम तेके बोलो। अरू मड़ंगमे उडुंगगेय हाँयग हकूम साब अरू हाँयराः आहमे उघाड़ दो आम चाँदीराः मीटोंग रिचकीम पवाःता। हनानाः रिचकी गोःकेडखन ईंगराः अरू आमराः मलगुजारीम एमेगोड।”
“अपे ईंगपे अयूम, ईंग एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू अते तोनोंगीग हुडिंगीग होड़ अहापे आड-बेकारवाय। सेरमो देसरे नँकूरिकुःआ अगुरादार बराहीलकू, हंडा इदानिया ईंगरीग अपांग भगवान सुदा सगर बेला इदानकुःआ।
ईसू अरूय कताया, “मनदो तोनोंगीग ईंग एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू अते हुडिंगीग होड़े एचे कसूरता दो हाँयग होड़राः होटोःरे जंता इया दिरि तोलकेडखन समुंदररे तेनेके बोलो एंडाय, हाँय लगा ननपाय इदा।
हाँय कसड़नेना अरू मीटोंग बड़राय अयूमतेरा, “साहूल साहूल, आम चिला लगा ईंगमे संतावगींगतना?”
हनालगा अबू एटाः होड़कू अरू अलोबू बदीकू। मनदो अबू अँननबू अबू ओंगोल बुझावबाःगुः लगा इदा, ईंग तोनोंगीग होड़राः बिसवास दूर अते हाँय बहकावगेय लगा अलोयिंग रेडगेय, माःआन।
मनदो भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, “तोनोंगीग हाँय बदीरे कहियो मेरकू कता उदुःवागाडकू, हँकुःआ होड़कू हाँयकू ञेलेयता, अरू हाँय बदीरे कहियो मेरकू अयूमगरा, हँकुःआ होड़कू हाँय बदीरेकू बुझाःता।”
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे एचेरे गोड़न-पइयनकियानखन अरू मीटोंग कतायिंग असेयतना, होड़कू अपे चेडकिया हना चेडतो अते एटाः इया चेडकेडखन होड़कूकू हिगार हटिंगगोडकूता अरू होड़कू बिसवासतेकू एचे चलाःगोडकूता। दो हँकुःआ होड़कू सुदा सवासितीपे दोहोन अरू हँकू अते तोरेपे दोहोन।
अलेराः सेवा बेगर गारबारते दोहोन लगा अले तोनोंगीग होड़राः बिसवास दूर मेरले रेडता।
जेमहा अपे ननपायते नपाय कता जमालेःआपे सुदी अवेय, अरू ईसू मसी कुदा वेग वरी सुद अरू बेगर गारबारतेःआ नपाय लूर-नेवन अपे जीवरे होया जुवाः।
हनालगा ईंग चहाःता, धंगड़ी रंडियाहीनकू सगइ जुवाःकू अरू लइंकूकू जनमाव अरू अँननकू ओड़ाःकू सलाव। ननन इयाकू एचेय दो मुदइ होड़कू अबू ओरोकू बदी अवेतेडकुःआ।
अरू मुरुक बगरा होड़कू हों हँकूराः सनहा-सनहिःआ दूरकू साबता, अरू हँकुःआ होड़कू अते, होड़कू सताय दूरकू बदीगेता।