22 हाँय गोजेय लगा तोनोंग मेला सेंगेलरे अरू तोनोंग मेला दाःरेय एचे लेबदाया। मनदो आम कहीम एचे अवे दो अले सोगावाडखन संघराम ओवाले।”
दो ईसू ओहेन अनँयग तिःई लंबावतेडखन पतरसे साब टेकावतिरिया अरू हाँये कतावाड, “ने गुनमिन बिसवास होड़, चिला माःआनमे ओंगोलगोतेरा?”
“ने परबू, ईंग बेटाम मयावा। हाँय भपरी ञेडेयता अरू मुरुक ससताय दोहोनता अरू घड़ी घड़ी सेंगेलरे अरू दाःरेय लेबदा जुवाःता।
ईसू हँकिने सोगावातेडकिना अरू हँकिनराः मेडे टोँवावतेरा अरू हनानाः मेला बना होड़राः मेड नपाययान अरू हँकिन ईसूराः देह दूर तोराकिन।
दो मी होड़ कुड़गा होड़ हंडाय वेजेडा। हाँय ईसू परनामतेडखने कताया, “ने परबू, आम चहाःतना दो आम ईंगमे नपायगोड।”
अरू ईसू ओड़ाःरेय बोलोनेन दो हँकिनाः अंधा होड़किन हाँय एचेरेकिन सेनेडा। दो ईसू हँकिन एचेरेय होंबोरतेड, “अबा ईंग नपाय अवेगोडबाता, माःआन ईंग एचेरेबा बिसवासगेतना जा?” दो हँकिन कतातेड, “हाव परबू।”
मनदो ईसू हाँय सेन लगा मेरेय एमेवागाडीग अरू हाँय एचेरेय कतातेड, “आम ओड़ाःमे कुदा जुवाः अरू भगवान सोगावाडमेखन आम जीव करा इयाय नपायकेडमेःआ, हना होड़कू एचेरेम कता उदुःगे।”
दो ईसू हाँयग लँइगरीग अपात एचेरेय होंबोरतेडा, “नाँयराः नाःआ इया तुमिस वरीते होयाःतना?” अपात कताया, “लनँइग वरीते होयाःतना।
ईसू हाँय एचेरेय कताया, “चिला लगाम होंबरेतना, आम एचे अवेयताम जा कोवान? ईंग एचेरेय बिसवासगेता हाँय लगा जमाकून होनोया जुवाःता।”
ईसू रंडियाहीन ञेलतेडखने सोगावातेडिया अरू हाँय एचेरेय कताया, “अहम इयाम।”