6 हनते ईसू होड़कू ओतरे दुड़ुः लगाय कतावाडकू। हना तयोमरे ईसू रुटी साबतेडखने धनियाबादतेरा अरू डुंडीगवाडखन चेलाकूतेने ओवागोतेड। अरू हँकू होड़कूकू हटिंगवातेरा।
हँकू जोजोमा हननमेला ईसू रुटीय साबतेड अरू भगवान धनियाबादतेडखन हना रुटीय डुंडीगतेरा। हँकू ओवातेडकूखने कतातेरा, “ना अरूपे जोम। नाःआ ईंगराः देह हवे।”
“अरू चइर हजार होड़कू लगा सातगोटोंग रुटी दोहोना। हनमेला अपे तुमिन दउड़ा रुटीपे हलंग पेरेगतेरा?” हनते हँकू कतातेड, “सातटोंग दउड़ारे।”
दो ईसू हँकू एचेरेय होंबोरतेड, “अपे एचेरे तुमिनगोटोंग रुटी इदा?” हँकू कतातेड, “सातगोटोंग इदा।”
हँकू एचेरे गुनमिन हुडिंग हकूकू हों दोहोना। हाँय हँकुःआ हकूकू लगा होंय धनियाबादतेड अरू होड़कू हटिंगवाकू लगाय कतावाडकू।
मालिक वेगवाडखन आँयगरिकुःआ सेवकिया होड़कू सपड़ावतोय ञेलकूता दो, हँकुःआ सेवकिया होड़कूराः जीव नपाय दोहोनता। अपे एचेरे सताय कतायिंग कतायतना, हाँयग मालिक मयांग कासवाडखन हँकुःआ सेवकिया होड़कू जोम लगाय एचे दुडुःकूता अरू हँकूय नेत-नेवारकूता।
ईसू हँकिन सुदा जोजोम लगाय दुड़ुःयान। हनमेला रुटी साबवाडखन भगवाने धनियाबादतेरा। अरू हना रुटी डुंडीगतेडखन हँकिनाः होड़किन जोम लगाय हटिंगवातेडकिना।
दो ईसूरीग एंगात हंडाकुःआ सेवकिया होड़कू एचेरेय कताया, “हाँय कतायता हनन इयापे एचेय।”
हनते परबू रुटी लगाय अरजीतेरा अरू होड़कू जोम लगाय ओवातेडकुःआ, हना ततेरराः लेसान ततेररे तोनोंग तोनोंग होड़कू तिबिरियास सहर अते डोंगाकूनरेकू वेगनेना।
अरू तोनोंगीग तोनोंगाः मी दिन परबू जाग लगाय मनाःता दो, हन हाँय परबू मान मरजइतगे लगाय एचेयता। तोनोंगाः जिनिसे जोमता हाँयग होड़, भगवान जाग घड़ीन परबू मान मरजइतगे लगाय जोमता। अरू तोनोंगाः जोम जिनिस मेरेय जोमता हाँयग होड़, भगवान जाग घड़ीन परबू मान मरजइतगे लगा मेरेय जोमता।
अपे तोनोंगाः बुतापे बुता सहे तोनोंगाः कतापे बड़रा हना जमाकून ईसू मसी लगापे एचेय, अरू हाँयते अपांग भगवानपे जागगोड ञवन।