26 ईसू हाँय नाःआ इयाय कतावातेरिया, “आम नाःआ गाँव अहम बोल।” हनते हाँय ओड़ाःए वारगोतेडीग।
हनते हाँय हँकूय सेतावतेडखने कताया, “अपे ईंग बदीरे तोनोंगीग एचेरे अहापे कता उदुःगे।”
हनते ईसू हाँय एचेरेय कताया, “नाःआ कता आम तोनोंगीग एचेरे अलोम बड़रा। मनदो आम पुजउरी एचेरे सेनेकियानखन एचे जासगुःमे, अरू आम सुद होयाः लगा मोसेस हुकुमकेरा, हना नियम इया बलिदानमे देगगे, जेमहा जमा होड़कू सुदीगोड, आम नपाययना, माःआन।”
दो हँकिनराः मेड नपाययान। हनते ईसू हँकिन सेतावतेडखने कताया, “नाःआ कता अबा तोनोंगीग एचेरे अहाबा कताय।”
हनते हाँय हँकू एचेरे हुकुमवाडखने कतातेरा, “नाःआ कता तोनोंगीग एचेरे अपे अहापे उदगे”, अरूय कताय, “नाँय जोम लगा कहिसाः एमेवायपे।”
दो ईसू होड़कू एचेरेय कतातेड, “नंडा होयाकिया हना अपे तोनोंगीग एचेरे अलोपे उदुःगे।” मनदो ईसू अलोपे कताय माःआने कतातेरा, हिनिनमिन अरूकू कता उदुः होड़ेंगा।
दो ईसू हाँयग अंधा होड़ तिःईरे साबतिरिगखन गाँव अते बहरीय गोःयडिग। अरू हाँयराः मेडरे बेगतेडखन हाँय चोटरे तिःईय मंडावतेरा अरूय होंबोरतिरिया, “आम कहिसाः ञेञेलतनाम जा कोवान?”
हनते ईसू अरू मी तुरहा हाँयराः मेडरे तिःईय मंडावतेरा। हना देहोरते हाँयग अंधा गुर-गुरे ञेलगोडा अरू नपाययानखन जमाकून ननपाय नपायतेय ञेला।