25 हनते ईसू अरू मी तुरहा हाँयराः मेडरे तिःईय मंडावतेरा। हना देहोरते हाँयग अंधा गुर-गुरे ञेलगोडा अरू नपाययानखन जमाकून ननपाय नपायतेय ञेला।
तोनोंगीग एचेरे तोनोंगाः इदा दो हाँयके भगवान अरूय एमेवायता, अरू हाँय एचेरे मुरुक बगरा होया जुवाःता। मनदो तोनोंगीग एचेरे तोनोंगाः कोवानेःआ दो, हाँय एचेरे गुनमिन हों इदा, हना हों हाँय अते भगवान गोःयाता।
दो हाँय बोः रेमतेडखने ञेला अरूय कताया, “हाव, ईंग होड़कूयिंग ञेलतना। मनदो सेनतना हना सींग दूबकून इयाकू ञिलुःतना।”
ईसू हाँय नाःआ इयाय कतावातेरिया, “आम नाःआ गाँव अहम बोल।” हनते हाँय ओड़ाःए वारगोतेडीग।
ईसू सेरमो देस अगीय सेनेन मेला मूक चेलाकू तिंगीड घड़ीनकू संगीलेःआ दो असाका उजड़ सोनहे तुसिंगतो बार होड़ होड़किन हँकू एचेरेकिन चड़ाँयान।
हाँय पउलूस परसारगे मेला दुडुःकियानखन नपायतेय अयुमेःआ। पउलूस हाँय अगी तिंगीड घड़ीने ञेला अरूय सुदीगोतेड, नपाय जुवाः लगा नाँयग होड़ एचेरे बिसवास इदा, माःआन।
अरू अपे बदीरे मीटोंग कतायिंग सुनुदीबाःगोतेरा, ईसू मसी कुदा वेगता हना दिन वरी, भगवान अपे एचेरेय बुँहड़ीकेरा हनानाः नपाय बुताय एचे पुरावगोडता, माःआन।
मनदो अपे सुनावतो होड़कू, राजारिकुःआ पुजउरीकू, मीटोंग सुद जइत अरू भगवानरिकुःआ निकता होड़कू हवे, जेमहा अपे अंदरा अते राःकेडपेखन अनँयगराः मुरुक नपाय मरसलरेय अगुकेडपेःआ हाँयग भगवानराः, मुरुक नपाय बुताकून एटाः होड़कू एचेरेपे कता उदुः अवे।
मनदो अबूरीग परबू अरू सडावदार ईसू मसी अपेय मयावागोड ञवन अरू हाँयराः कनहूनरेपे बडे इदीन। हाँय लगा नुँहू अते सगर सइट वरी मान मरजइत होनोयागोड ञवन। आमीन!