2 अरू ईसूरिकुःआ चेलाकू अते अदोम चेलाकू बेगर तिःई अचंगतेकू जोमा, हना हँकू ञेलतेरा।
“आमरिकुःआ चेलाकू अबूरिकुःआ खुटिपरिया होड़कूराः रिती-बिधी चिला लगाकू टड़ावगेता अरू तिःई बेगर अचंगतेकू जोमता?”
दो फरीसी होड़कू अरू एहूदा नियम चेडदार होड़कू ईसूरिकुःआ चेलाकू एचेया हनाकू ञेलतेड अरू हाँय एचेरेकू होंबोरतेड, “ने गुरुजी, चिला लगा आमरिकुःआ चेलाकू अबू खुटिपरियारिकुःआ होड़कूराः रिती-बिधी इया मेरकू सलाःतना अरू मइलावतो तिःईतेकू जोमतना?”
दो ईसू एहूदाकूराः रिती-बिधी इया तिःई मेरेय अचंगान। हना ञेलतेडखन फरीसी होड़ बयावयाने।
दो पतरस हँकू एचेरेय कतातेरा, “अपे नपायतेपे सुदीयतना अले एहूदाकू तोनोंगीग एटाः जइत सगा होड़ सुदा मेरले दोहोनता सहे हाँयग होड़राः ओड़ाःरे मेरले बोलता। मनदो ईंग तोनोंगीग होड़ सदाःआ अरू सुद कोवाया माःआन अलो कतावाय लगा भगवान ईंग एचेरेय एचे कताकेरा।
दो ईंग कतातेरा, ने परबू, ईंग ओरोयिंग ञेड जोमतेडकुःआ। नाःआ इया सुद कोवाकुःआ हँकुःआ तोनोंगीग जानर नुँहू वरी मेरिंग जोमगाडकुःआ, माःआन।
परबू ईंगे एचे सुदीबाःगोतेरा, तोनोंगाः जिनिस अँनपनते बेलूर मेर होयाःता। मनदो तोनोंगीग ओंगलेता, नाःआ जिनिस बेलूर इदा, माःआन, दो हन हनाँय लगा बेनेलूर होयाःता।
दो अँननपे ओंगले, भगवानरीग बेटाय आड-बेकारवाता अरू मयावाबूता हाँयग सुद बिरुवाय बेग-हतावाता अरू होड़कू सुदगेता हना कता-जमकावतोराः बलंगी सदाःआ इदा माःआने ओंगलेता, हाँयग होड़ भगवान तुमिन बगराय डंडियावगेयता।
तोनोंगीग तोनोंगाः बेलूर जिनिस हना सहररे ओरोकू गोः बोलोतेरा। अरू बेलूर होड़कू अरू अडिग होड़कू हना सहररे कहियो ओरोकू बोलो अवेनेना। मनदो भेड़ा होनराः कागदरे ञाव ओजाःतो इदा हँननकुःआ होड़कू एकला हना सहररेकू बोलता।