36 हना बड़रा ईसू अयूमतेरा दो हाँय हना बड़रा मेरेय अयुमेःआ हना इया आईर एचेरेय कताया, “अलोम बोर, ईंग एचेरेम बिसवासगोड ञवन।”
दो ईसू चेलाकूतेने कतावातेड, “अपेराः बिसवास गुनमिन दोहोन अते अपे भूत मेरपे उडुंग अवेगडीग। मनदो अपे ईंगपे अयूम! अपेराः बिसवास ढड़हा बिहान मिन दोहोकुः दो नाःआ पहाड़पे कता अवेवाकेःआ, नाःआ ततेरते जोंझोडकियानखन मना अगी सलाव जुवाः। दो हनन अगी सलाव जुवाःता। अरू तोनोंगाः कता अपे कताय हना कता होनोया जुवाःता।
नाःआ कता ईसू बनाड़रा बड़रा मेला मी होड़ अरजी ओड़ाःरीग हातपात होड़ हंडाय वेजेडा। हाँय ईसू काटतरे उकुड़ोमवाडखने कतातेड, “ईंगरीग बिटींग नुँनुँहूय गोएगयना। मनदो आम वेगकियानखन हाँय चोटरे तिःईम मंडाव दो हाँय जियाव जुवाःताय।”
दो हंडा मी होड़ आईर ञावीग होड़ दोहोना। हाँय अरजी ओड़ाःरिकुःआ हातपात होड़कू अते मी होड़े दोहोना। हाँय ईसूय ञेलवाडखन ईसूराः काटतरे उकुड़ोमवाडखन मुरुके असेया,
दो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “ने दिदी, आम ईंग एचेरेम बिसवासतेरा। हनालगा आम नपाययना। सलसततेम सलाव जुवाः।”
ईसू हाँय एचेरेय कताया, “चिला लगाम होंबरेतना, आम एचे अवेयताम जा कोवान? ईंग एचेरेय बिसवासगेता हाँय लगा जमाकून होनोया जुवाःता।”
दो ईसू नाःआ अयूमवाडखने कताया, “अलोम बोर। आम ईंग एचेरेम बिसवासगे दो आम बिटी बनसाव जुवाःताय।”
दो ईसू कतातेड, “आम बिसवासगे दो भगवान तुमिन मरंग इदानिया, हनाम ञेलता, माःआन आम एचेरे मेरिंग कतागाड जा?”