33 दो हाँयग अइमी सुदीगोतेडे, ईंग नपाययना, माःआन अरू बोतोरते कलपाः घड़ीन ईसूराः मड़ंगरे उकुड़ोमवाडखन अनँयग एचेरे होयानेना हना जमाकूने कताया।
हँकू मुरुककू बयावयान अरूकू कता होड़ेंगा, “ओहरे! नाँय करा इयायीग होड़ हवे? होय अरू लहरा हों नाँयराः हुकुम मनाव जुवाःता।”
हनते ईसू इये ईंगे टोँवावकेरा हना सुदीगेय लगा आँयग अउग-बउगे ञेला।
दो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “ने दिदी, आम ईंग एचेरेम बिसवासतेरा। हनालगा आम नपाययना। सलसततेम सलाव जुवाः।”
जकरिया सेरमो देसरीग बराहीले ञेलतेड दो बयावनेनखन मुरुके बोरोयान।
हना बड़रा अयूमकेडखन हाँय बोरोयाने अरूय ओंगोलतेड, नाँय चिला लगा ईंग नाःआ इयाय सलामकिरिंगा, माःआन।
हाँयग अइमी सुदीगोतेडे, ईंग ओरोयिंग ओको अवेनेना, माःआन। दो हाँय बोतोरतेय कलपाःआ अरू ईसू मड़ंगरे तबेरवाडखने कताया, “ईंग बारह बरिस वरी नहावनरेयिंग दोहोना। दो ईंग नुँहू आमराः सोनहे असरायिंग टोँवावतेरा। हननमेला ईंग नपाययना।”