31 दो चेलाकू हाँय एचेरेकू कतातेरा, “परबू, नाःआरे मुरुक बगरा होड़कू इदा अरू रेहेड-तेपेड इदानकुःआ अरू आम कतायतना, इये ईंगे टोँवावतेरा, माःआन।”
दो ईसू हाँय सुदाय सेनेडा। अरू सेनेन सेन दूररे मुरुक होड़कू हों रेहेड-तेपेडकू सेनेडा।
हाँयग अइमी ईसूय टोँवावतेड ओहेन ईसू सुदीबाःगोतेड, ईंग अते जंगर उडुंगकिया, माःआन। दो हाँय उलटावनेनखन जमा होड़कू एचेरेय होंबोरतेरा, “ईंगराः सोनहे इये टोँवावकेरा?”
हनते ईसू इये ईंगे टोँवावकेरा हना सुदीगेय लगा आँयग अउग-बउगे ञेला।
दो ईसू कताया, “इये ईंगे टोँवावकेरा?” जमा होड़कू कताया, अले मेरले टोँवावगाडमेःआ, माःआन। दो पतरस कताया, “परबू, नंडा मुरुक बगरा होड़कू इदा अरू आम एचेरेकू रेहेड-तेपेडतना।”
हना दिन मिंगिड़ी मेला ईसू एचेरे आँयग बारहो मूक चेलाकू वेगवाडखनकू कताया, “अबू दो रिंग-रोंग ततेररे इदानबुःआ। हनालगा नँकुःआ होड़कू नाःआ अते एटाः एटाः गाँव अरू डीह अगी वारगोडकूमे। जोमगे लगा अरू गेतेग लगाकू ञामता।”