38 मनदो ईसू हना डोंगाराः तयोम गतररे मीटोंग तकियारेय अपीगगोडा। दो चेलाकूतेन ईसू बेरेडतिरिगखनकू कताया, “ने गुरुजी, अबू दो गुजुःतना अरू आमके अले बदीरे तोनोंगाः ओंगोल कोवानेःआ जा?”
हँकू अँनकूरिकुःआ चेलाकू हरदोस राजारिकुःआ होड़कू सुदा ईसू एचेरे नाःआ इया ककता लगाकू वारगोतेडकू, “ने गुरुजी, अले सुसुदीतना आम सताय इदानमेःआ अरू सताय इया भगवानराः दूर बदीरेम चेडकूता। आम होड़कू जहंडाव होड़ ना लवे। हनालगा आम तोनोंगीग होड़ आम ननायगे लगा मेरेम एचेयतना।
दो ईसूरिकुःआ चेलाकू हाँय एचेरेकू सेनेडा अरू हाँय बेरेडतेडखनकू कताया, “ने परबू, अलेम बनसाव। गुजुःतनाले।”
हनमेला हना समुंदररे मुरुक गड़रा घटा होयानेना। डोंगारे दनाः दाः पेरेगयान अरू हना डोंगा हुडिंग हुडिंग मेर बुडावगान।
दो ईसू रेमनेनखन हना गड़रा घटा रोंकाः लगाय कतातेरा। दो हननमेला होय अरू लहरा रोंकावयान अरू होय ओहेन मधिमयान।
हँकू ईसूकू बेरेडतेरा अरूकू कताया, “ने परबू, ने परबू अबू गुजुःतनाबू।” दो ईसू रेमकियानखन होय अरू लहरा रोंकाव लगाय कतातेड अरू हना गड़रा घटा रोंकावयान अरू होय ओहेन मधिमयान।
दो तिकिन बेलायान अरू ईसू दूर सेनेन सेन पड़ूनेनखन हनानाः इंदोरा धरीरेय दुड़ुःयान।
हनालगा हाँय जमालेःआते मनुवाकू इया बड़ाँः लगा दोहोना, जेमहा हाँय भगवानराः सेवारे मी होड़ सोगायीग अरू बिसवासगेयीग मूक पुजउरी इया जमा होड़कूराः कसूर लगा बलिदाने होया अवेन।
दो हाँय अबूराः अबड़ाव जीव-जहन बदीरेय सोगा अवेवाबूता। हनालगा अबू कबुलाःता हना बिसवासरे बड़ियाड़बू दोहोन,
भगवान अपे लगाय ओंगोलगोड ञवनतना। हनालगा अपेराः जमा बरानाः ओंगोल कुहकाःकून हाँय एचेरेपे जिमागोड।