21 नाःआ कता ईसूराः ओड़ाःरिकुःआ होड़कू अयूमतेरा दो हँकू हाँय साब गोःगे लगाकू वेजेडा। हँकू कतातेड, “नाँयग ईसू दो बउड़ावयनाय।”
दो ईसूरीग एंगात अरू बोपोहकूतेन हाँय एचेरेकू वेजेडा। हँकू बहरीकू चड़ाँनेनखन तोनोंगीग होड़ हाँय राः अगूगेय लगाकू वारगोतेडीग।
हँकू अते मुरुक बगरा होड़कू कताया, “नाँय एचेरे भूत इदा अरू नाँय बउड़ाहा इदानिया। नाँयराः कता चिला लगाबू अयुमे?”
हनमेला पिसतूस पउलूसराः बड़रा सेरमो अलंगतेय तेलातेडखन मुरुक सटीतेय कतावाया, “ने पउलूस, आम बउड़ाहा इदानमेःआ। आम मुरुकमे चेडकियानते बउड़ाहायनाम।”
हँकू बउड़ांग इदानकुःआ, माःआनकू कताय दो अले भगवान लगा बउड़ांग इदानलेःआ, अरू सुरतारे इदानलेःआ दो अँननपेराः नफा लगा इदानलेःआ।