5 दो ईसू हँकूराः बिसवास सुदीतेडखन हाँयग लकवा होड़ एचेरेय कतातेरा, “ने बेटा, आमराः कसूर बराव एंडायना।”
दो हंडा, होड़कू ईसू एचेरे मी होड़ लकवा ञेडतिरिया हाँयग होड़ पटियातेकू तूल अगूतिरिया। ईसू हँकूराः बिसवास ञेलतेडखन लकवा ञेडतिरिया हाँयग होड़ एचेरेय कताया, “ने बेटा, बहालतेम दोहोन। आमराः कसूर बराव एंडायना।”
मनदो ईसू उलटावनेनखन हाँयग अइमी एचेरेय कताया, “ने दिदी, अलोम बोर! आम ईंग एचेरेम बिसवासतेरा। हनालगा आम नपाययनाम।” अरू हाँयग अइमी हनन मेलाय नपाययान।
ईंग आमराः कसूर बराव एंडातेरा, माःआन कता लगा सहे, आम रेमकेडखनमे सेन, माःआन कता लगा रिता इदा?
हंडा मुरुक एहूदा नियम चेडदार होड़कू होंकू दुड़ुःआ। हँकू अँननकू अँकू ओंगोलतेरा,
दो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “ने दिदी, आम ईंग एचेरेम बिसवासतेरा। हनालगा आम नपाययना। सलसततेम सलाव जुवाः।”
ईसू हँकुःआ होड़कूराः बिसवास सुदीतेडखन लकवा ञेडतिरिया हाँयग होड़ एचेरेय कताया, “ने सउंगता, आमराः कसूर बराव एंडायना।”
दो ईसू हाँयग अइमी एचेरेय कतातेरा, “दिदी, आम ईंग एचेरेम बिसवासतेरा, हनालगा आम नपाययनाम। सलसतेम सलाव जुवाः।”
मनुवाकूराः जीवरे चिनचिला ओंगोल इदा हना जमाय सुसुदीःआ। हनालगा तोनोंगीग होड़ एटाः होड़ बदीरे हाँय एचेरे ककता लगा कोवानेःआ।
तयोमरे ईसू सुदा हाँयग होड़ भगवानराः ओड़ाःरेय जुमावनेना। अरू ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “ञेलमे! आम नपाययना। अरू अहम कसूरगे। नाःआ अते बगरा तोनोंग इयाःआ गराह कटसिया आम एचेरे अहा होयाः।”
हाँय हंडा सोदोरनेनखन भगवानराः मया हँकुःआ होड़कू एचेरे ञेलतेडखन मुरुके बहालयान। अरू हँकू जमा इंदरीते परबू ईसू एचेरे बिसवास हड़ाःगोड ञवनकू लगाय कता बहालगोतेडकू।
हाँय पउलूस परसारगे मेला दुडुःकियानखन नपायतेय अयुमेःआ। पउलूस हाँय अगी तिंगीड घड़ीने ञेला अरूय सुदीगोतेड, नपाय जुवाः लगा नाँयग होड़ एचेरे बिसवास इदा, माःआन।
भगवान अनँयग खउना तिःई गतर हाँय एचे दुड़ुःकिरिगखन राजा अरू सडावदारे तुलाकिरिया, अरूय मान मरजइतकिरिया। नाःआ अते इसराएल होड़कू अँकूराः कसूर अते जीवकू कुदाता अरू हँकूराः कसूर भगवान बराव एंडागोडता।
ननानाः अते मुरुक होड़कू अबड़ावयना अरू हसूरे इदानकुःआ अरू एटाः मुरुक होड़कू गोएगयनाकू।
तोनोंगीगराः गारबारपे बराव एंडा दो, ईंग हों हाँयराः गारबारिंग बराव एंडागोडता। ईंग बराव एंडागे इयाःआ गारबार इदान दो ईंग अपेके नफा होयाः लगा मसीराः मड़ंगरेयिंग बराव एंडागोडता।
अपे ईसू मसी एचेरेपे बिसवासकेड मेला भगवान आँयगराः मयाते अपेय सडावकेडपेःआ। अरू अपे अँननपे कुरनिसगे अते मेरपे सडावगना, मनदो भगवानराः दहिन हवे।
तोनोंगीग होड़ बदीगेय इयाःआ कता अपे एचेरे दोहोन दो अपे सहाव होड़ेंगगोड ञवन, अरू परबू अपेराः कसूरे बराव एंडाकेरा, हनन इया अपे हों कसूरपे बराव एंडा होड़ेंग।
अरू बिसवासराः अरजीते बेमरिया होड़ बनसाव जुवाःता अरू परबू हाँय नपाये दोहोयता। हाँय तोनोंगाःआय कसूरतेड दो, हना हों परबू बराव एंडागोडताय।