17 नाःआ अयूमतेडखन ईसू कतातेड, “जिड़ीदार बेमरियाकूय संघरावाता, मनदो सुलटीगरेय दोहोनता हाँयग होड़के जिड़ीदारराः जरूरी मेर दोहोनता। ईंग बेगर गारबार होड़कू राः लगा कोवान, मनदो कसूर होड़कू राः लगायिंग वेगकिया।”
“अपे ईंगपे अयूम, ईंग एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू अते तोनोंगीग हुडिंगीग होड़ अहापे आड-बेकारवाय। सेरमो देसरे नँकूरिकुःआ अगुरादार बराहीलकू, हंडा इदानिया ईंगरीग अपांग भगवान सुदा सगर बेला इदानकुःआ।
दो ईसू कताया, “अपे ईंगपे अयूम, नान इया भगवान अगी कसूर अते जीवे कुदाता हाँयग होड़ बदीरे सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू बहालगुःता।
बेटात अपाते कतावाड, नाःआमिन बरिस ईंग आम लगायिंग बुतातना अरू कहियो आमराः हुकुमकून मेरिंग टड़ावगरा। हनारे हों ईंग सउंगताकू सुदा रीझ रंग घड़ीन जोमेय लगा मीटोंगीग पठरू होन हों मेरेम ओवागडिंग।
अपे ईंगपे अयूम, ननन इया कसूरते केड़ेत तोनोंगीग होड़ भगवान अगीय कुदा वेगता दो, सेरमो देसरे हाँय लगा मुरुककू बहालगुःता। कसूर अते भगवान अगी जीव कुदाराः जरूरी मेर दोहोनता हँकुःआ निनयानबेगोटोंग बेगर गारबार होड़कू अते हाँय लगा सेरमो देसरे मुरुककू बहालगुःता।
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “अपे एटाः होड़कू मड़ंगरे नपाय होड़कू इयापे एचे अडिगतना। मनदो भगवान अपेराः जीव जमाय सुदीतना। होड़कू मरंगकू ओंगलेता हना जिनिस भगवान मरंग मेरेय ओंगलेता।
मनुवारीग बेटा, केड़ेत होड़कू ञामकू लगा अरू सडावकू लगा चउंदीसरेय वेगकिया।”
हँकू हाँय एचेरेकू कतातेड, “आम दो जनमावनेन वरीते कसूर होड़ इदानमेःआ। अरू नुँहू अलेम चेडतना जा?” हनते हँकू हाँय अरजी ओड़ाः अते हिगारतिरीगखनकू एकला एंडागोतेडीग।
दो हाँय सुदाकू दोहोना हँकुःआ फरीसी होड़कू अते अदोम होड़कू नाःआ अयूमतेडखनकू कताया, “अले हों अंधा इदानलेःआ जा?”
ईंग एहूदाकू अरू बेगर एहूदाकू एचेरे हों हँकू अँकूराः कसूर अड़ाःतेडखन भगवान अगी जीवकू कुदागे लगा अरू परबू ईसू एचेरेकू बिसवासगे लगायिंग कता उदुःवातेडकुःआ।
मड़ंगरे दिमसकूस सहररिकुःआ होड़कू, अरू हनते एरुसलेमरिकुःआ होड़कू, अरू जमा एहूदिया राइजरिकुःआ होड़कू, अरू बेगर एहूदाकू जमाकू अँकूराः जीव कसूर अते भगवान अगी कुदाकेडखन, भगवानराः ओंगोल इयाःआ बुताकूनकू एचेय लगा ईंग परसारगोड ञवना।
हाँय अनँयग आँयगते गुजुः लगाय जिमायान, जेमहा अबूराः जमा बरानाः बेलूर नेवन अते सडावकेडबूखन नपाय बुता बुता लगा ओसताज इदानकुःआ अनँयगरिकुःआ सुद होड़कूबू बड़ाँव अवेन।