6 दो हाँय कतावातेडकू, “अहापे बयाःआ। कुरूसरेकू ठोंकाव ञेडतिरिया हाँयग नसरतरीग ईसूपे ञामतना जा? हाँय नंडा कोवाया। हाँय जियाव रेमयनाय। हाँय दोहोना हना मनेनपे ञेल।
एवना पेय दिन अरू पेय रइत मरंग हँकूराः दोंगे पेंदारेय दोहोना। हनन इया मनुवारीग बेटात पेय दिन अरू पेय रइत ओत पेंदारेय दोहोनता।
“ने नसरेतरीग ईसू! आम अले चिला लगाम कटसियालेतना? आम अले लाय एंडाले लगाम वेगकिया जा? ईंग सुसुदीतिनिंग आम इये हवे। आम भगवानरीग सुद होड़ हवे।”
दो जमाकू बयावयानकू अरूकू कता होड़ेंगा, “नाःआ दो चिला हवे? नँवा चेड हवे जा? नाँय हुकुमगेतान दो भूतकू हों होड़कू अतेकू ञीर जुवाःता।”
हनते हँकुःआ होड़कू लंदावायता अरू हाँय सेरमोकू बेगता अरू गुरुंदतेकू ञेंडेयता अरू ञेड गोएगगोडेयताकू। हनते पेय दिन तयोमरेय जियाव रिमुःता।”
हनते ईसू पतरस, एकूब अरू एहुना आँयग सुदा अरू तोरेरेय गोःयाडकू अरू हाँयराः जीव मुरुक हुडिंगयान अरू कटसियायान।
जमा होड़कू ईसू ञेलतेडखनकू बयावयान। हँकू हाँय अगी बतकाव सेनेवाडखनकू सलामतिरिया।
हाँय कताया, “भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, मसी कटसिया सहावकेडखने गुजुःता अरू पेय दिनरेय जियाव रिमुःता।
मनदो हाँय गुनुजुः गुजुःराः आड़रे ओनोरोय दोहो अवेनेना। हनालगा भगवान हाँय गुजुः अते सडावतिरिगखने जियाव रेमकिरिया।
दो अपे अरू जमा इसराएलरिकुःआ होड़कू नाःआ कतापे सुदीगे लगा इदा। अपे कुरूसरेपे ठोंकाव गोएगतिरिया अरू भगवान गोएगतो होड़कू अतेय जियाव रेमकिरिया हाँयग नसरतरीग ईसू मसीराः ञावते अपे मड़ंगरे चड़ाँत इदानिया नाँयग होड़ नपाययनाय।